Refine your search
Categories
Language
Contributor
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 50
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, rolgedrag, seksueel geweld, vreemdelingenrecht, mishandeling, vrouwenhulpverlening, vrouwenhuizen, Nederland, 20e eeuw
- Description
- In dit Oral History project worden vijf vrouwen geïnterviewd die hun stempel hebben gedrukt op de veertigjarige geschiedenis van de vrouwenopvang in Nederland. De rol van de Blijf-van-m’n-Lijf-huizen en de vrouwen die het eerste opvanghuis hebben opgericht en die op beslissende momenten directeur van de groeiende organisatie zijn geweest, of die anderszins grote invloed hebben gehad op de ontwikkeling van de vrouwenopvang. Hun persoonlijke en professionele verhaal vult de bronnen in de literatuur en het archief over de vrouwenopvang aan (i.h.b. Blijf-van-m’n-Lijf). In de interviews wordt ook aandacht worden besteed aan de betekenis van het zelfhulp-principe zoals aanvankelijk ontwikkeld in Blijf-van-mijn-Lijf.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, migratie, onderwijs, pedagogie, racisme, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijk medewerkers, wetenschappelijke beroepen, managers, directeuren, kinderleidsters, 20e eeuw, interview (form), Suriname, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV06, geboren op 14 december 1953 in Paramaribo, Suriname. Ze groeit op als dochter van de latere eerste president van Suriname, Johan Ferrier, en zijn vrouw Edmé Vas. Beide ouders kwamen uit het onderwijs en droegen het belang daarvan hun hele leven lang actief uit. Op vierjarige leeftijd woont DIV06 een paar jaar op verschillende plaatsen in Nederland en gaat ze naar de kleuterschool, waar ze voor het eerst discriminatie op basis van huidskleur ervaart. Na weer een aantal jaren in Suriname vervolgt ze haar middelbare school in Hilversum. Daarna studeert ze vanaf 1973 in Utrecht pedagogiek, waarvoor ze stage loopt in opvanghuizen in Suriname en Nederland. Ze vertelt over de hoogte- en dieptepunten van haar vaders presidentschap en hoe zij die heeft beleefd. Na haar afstuderen in 1980 gaat DIV06 werken bij opvanghuis Paloeloe en het overkoepelende Sociaal Agogisch Centrum, waar ze tehuizen opzet voor Marokkaanse kinderen met de methodiek die ze voor Paloeloe ontwikkeld heeft. Daarnaast wordt ze veel gevraagd als docent en adviseur over diversiteit. Ze is ook actief in internationale netwerken en bezoekt de VN Vrouwenconferentie in Nairobi in 1985. In 1998 wordt ze directeur van E-Quality, het nieuwe kennisinstituut voor gender en etniciteit, waar ze aanblijft tot het in 2012 fuseert met Aletta. Ze adviseert daarnaast de regering vanuit de commissies AVEM en PAVEM over de arbeidsparticipatie van vrouwen uit etnische minderheidsgroepen. Na het verlaten van E-Quality is ze lid van de adviescommissie voor het slavernijmonument in Amsterdam en voorzitter van de Stichting Herdenking Slavernijverleden 2013 en ze vertelt hoe deze projecten tot stand zijn gekomen. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, vrouwenhulpverlening, opvangcentra, multicultureel, vluchtelingen, eerwraak, 20e eeuw, Nederland
- Description
- VO4 is geïnterviewd als zorgcoördinator van de Blijf Groep. Ze komt als volwassen vrouw naar Nederland en belandt in de Amsterdamse krakersbeweging. Daar wordt ze verliefd op een man, met wie ze trouwt. Ze studeert aan de CICSA, de Sociale Academie in Amsterdam, en zet daar met andere buitenlandse studenten onderwijs op met een multiculturele invalshoek. Na een paar jaar vertrekt ze met haar man naar Costa Rica, waar hij veldwerk doet voor zijn studie antropologie en zij stage loopt. Ze werkt daarna kort voor de Verenigde Naties in Belize voor ze terugkeren naar Nederland. Na haar afstuderen gaat ze – eerst als vrijwilliger, na een half jaar betaald – werken bij het Blijf van m’n lijf Huis in Zaanstad. Als enige allochtoon loopt ze tegen cultuurverschillen aan, maar vormt ze voor buitenlandse vrouwen juist het aanspreekpunt. Ze maakt de ontwikkeling van de Blijf van m’n Lijfhuizen mee: van zelfhulp tussen lotgenoten naar vrouwenwerk, vrouwen- en kinderwerk naar systeemgericht werken: van focussen op de vrouw als slachtoffer naar werken met vrouw én man. Vanaf 1999 is ze betrokken bij het opzetten van een aantal Steunpunten Huiselijk Geweld en van een vrouwenopvanghuis in Nicaragua, bij het Eliashuis in Amsterdam en bij het Komitee Zelfstandig Verblijfsrecht Migrantenvrouwen. Ze beschrijft de omslag naar het werken met mannen volgens de methodiek begeleide terugkeer. In 2008 wordt haar gevraagd het Meldpunt Eergerelateerd Geweld op te zetten, waar ze op het moment van het interview nog werkt.
Showing 1-3 of 3 records.