Refine your search
Categories
Language
Contributor
location city
Copyright Status
Refine your search
- Results per page : 20
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Tekin, Emine > Interviewer
- Contributor
- Orhan, Gulay > Interviewer
- Thesaurus
- diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, allochtonen, onderwijs, oorlog en vrede, religie, vrouwenbewegingen, zwarte vrouwenstudies, 20e eeuw, interview (form), Eritrea, Oost-Afrika, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV03, geboren in 1962 in Keren, Eritrea. Haar moeder werkt voor een Italiaanse familie, haar vader is een handelsreiziger. Haar ouders zijn nooit getrouwd geweest en ze groeit op bij haar moeder en bij de familie waar haar moeder voor werkt. Deze familie ziet ze als haar eigen familie: ze heeft ‘co-ouders’ en een Eritrese ‘broer’ die ook door de familie is opgevangen. Ze wordt koptisch gedoopt maar krijgt de vrijheid om zelf te kiezen hoe ze invulling aan religie wil geven. Geloof blijft haar hele leven een herkenningspunt. Op haar zevende ontmoet ze voor het eerst haar vader en zijn andere kinderen waarna ze af en toe contact houden. Ze gaat naar een Engelse meisjesschool en is leergierig. Op haar negende vertrekt haar ‘co-moeder’ naar Italië, haar moeder twee jaar later ook. DIV03 blijft in Eritrea en gaat naar een kostschool. Vervolgens breekt in 1974 de revolutie en in 1975 de oorlog uit. Dit is een enge, indrukwekkende periode voor haar waar ze van haar elfde tot haar vijftiende in zit. Ze komt hier ongeschonden uit. Op haar vijftiende belooft ze haar vader op zijn sterfbed om te vluchten, dit doet ze in september 1977. Ze komt uiteindelijk in Nederland terecht. Hier leert ze snel Nederlands. Ze woont kort in Friesland maar gaat naar Amsterdam om te trouwen met een Eritrese man die ze daar heeft ontmoet. Na de geboorte van haar eerste dochter beëindigt ze haar huwelijk. Van 1982 tot 1994 werkt ze als tolk. In 1991 voltooit ze de studie rechten aan de Vrije Universiteit. Binnen de vrouwenbeweging is ze in eerste instantie actief bij vrijwilligerswerk voor vluchtelingen. Ze probeert hierin zoveel mogelijk te bereiken en het beleid dat gevoerd wordt te veranderen. Door haar groeiende activiteiten probeert ze inspraak in organen te krijgen en de stemmen van vrouwen zichtbaar te maken. Ze is medeoprichtster van de vrouwenraad. Ze heeft tien jaar bij het Instituut voor Transculturele Ontwikkeling (ISIS) gewerkt, waar ze veel met projecten over mensenrechten te maken krijgt. In 1999 wordt ze rechter-plaatsvervanger. In 2005 wordt ze lid van de Commissie Gelijke Behandeling, hier werkt ze nu nog steeds voor. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Orhan, Gulay > Interviewer
- Contributor
- Tekin, Emine > Interviewer
- Thesaurus
- emancipatie, vrouwenstudies, onderwijs, actiegroepen, migratie, diversiteit, racisme, huwelijken, opvoeding, familierelaties, allochtonen, zwarte vrouwenbewegingen, 20e eeuw, tweede wereldoorlog, interview (vorm), Nederlands-Indië, Indonesië, oral history
- Description
- Oral history interview met DIV02, geboren op 26 februari 1926 in Makassar op het eiland Celebes in Nederlands-Indië en afkomstig uit een welgesteld gezin. Haar vader is een eigen ondernemer van Molukse afkomst en haar moeder heeft een gemengde afkomst maar is inlands. Beide zijn Christen. Ze heeft drie broers. Ze heeft een Europese opvoeding gehad, gaat naar de HBS en op school is ze erg goed in Nederlands. Vooral haar vader heeft een grote rol gespeeld bij de ontwikkelingen in haar leven. De Tweede Wereldoorlog is de grootste ommekeer in haar jeugd. De Japanse bezetting ziet ze ondanks alles als een rijke ervaring. Na de bevrijding gaat ze terug naar de HBS en haalt ze haar diploma. Vervolgens studeert ze drie en een half jaar rechten in Nederland. In Nederland identificeert ze zich pas echt met Indonesië en uiteindelijk stopt ze met haar studie om op deze wijze te demonstreren tegen de militaire acties in 1948. In Nederland ontmoet ze tijdens haar studie haar man. Terug in Indonesië trouwen ze en brengen ze zeventien jaar samen door. DIV02 krijgt werk in de bibliotheek en hier leert ze het belang van informatie voor ontwikkeling. Deze ontdekking neemt ze de rest van haar leven mee. Informatie en taal blijken haar grootste interesses en deze interesses zet ze later in bij haar activiteiten voor de vrouwenbeweging. In 1968 vertrekt ze met haar vier kinderen definitief naar Nederland. Ze vindt werk bij de bibliotheek aan de Universiteit van Amsterdam, maar verlaat deze al snel voor het Tropeninstituut en aldaar het Documentatie Centrum Ontwikkelingslanden. In 1973 wordt ze door een Deense feministe geïnspireerd over de positie van vrouwen in ontwikkelingslanden. Dit is haar eerste aanraking met vrouwenemancipatie. Hierna groeit haar belangstelling voor dit onderwerp alleen maar. Ze werkt vanaf 1987 mee bij vrouwencentrum Flamboyant en is daar een grote en belangrijke waarde voor de documentatie van informatie over vrouwen. Ze is actief binnen de zwarte vrouwenbeweging en ze brengt het onderscheid tussen de witte en de zwarte vrouwenbeweging in kaart. Bij de witte vrouwenbeweging voelden de zwarte-, migranten-, en vluchtelingenvrouwen zich volgens haar niet betrokken genoeg. Bij de zwarte vrouwenbeweging draagt ze bij aan de opbouw, de organisatie (van documentatie) en is ze een algemeen referentiepunt. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
Showing 1-2 of 2 records.