Refine your search
Categories
Language
Contributor
Year of Creation
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 10
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, emancipatie, etniciteit, gender, dekolonisatie, migratie, onderwijs, racisme, vrouwenstudies, antropologie, seksualiteit, lesbisch, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijke beroepen, wetenschappelijk medewerkers, 20e eeuw, interview (vorm), Suriname, Verenigde Staten, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV09, geboren op 13 juli 1950 in Paramaribo, Suriname. Ze groeit op als vijfde kind in een gezin waarvan de vader inspecteur van de politie is. In 1951 verhuist het volledige gezin naar Nederland. In het begin van het interview vertelt DIV09 uitgebreid over de geschiedenis van haar familie, zowel van vaders als van moeders kant, waarin etniciteit, ras en klassenverschil een grote rol hebben gespeeld. DIV09s ouders stimuleren hun kinderen om te studeren en succesvol te zijn. Vooral tijdens haar jeugd is haar vader haar rolmodel. Zij wil een carrière, niet als haar moeder huisvrouw zijn. Maar ook haar opa van moeders kant heeft invloed. Hij was erg voor een onafhankelijk Suriname en op de hand van de vrijheidsstrijders. Haar vader zette zich juist af tegen alles wat Surinaams was. Als DIV09 achttien is, in 1968, vertrekt zij na haar middelbare schooltijd voor een jaar via een uitwisselingsprogramma naar de Verenigde Staten. Zij woont daar bij een wit gezin en bezoekt de lokale highschool. Daar realiseert zij zich dat zij een vrouw is met een kleur en dat zij moet kiezen welke identiteit zij heeft. Zijzelf noemt dat intersectionaliteit: het is niet voldoende om alleen naar gender te kijken, of alleen naar seksualiteit, of alleen naar ras, maar dat het om intersectie van die drie belangrijke assen gaat en wat daarin normaal geacht wordt. Na haar verblijf in de Verenigde Staten begint DIV09 met een rechtenstudie in Nijmegen. Ze sluit zich aan bij de Surinaamse en Antilliaanse studenten in de internationale studentenvereniging die bezig zijn met de dekolonisatie van Suriname en de zwarte bevrijdingsbeweging in de Verenigde Staten. Na een jaar stapt ze over naar culturele antropologie in Amsterdam. Tijdens haar studie gaat zij zich inzetten voor de Vrouwenbeweging. In eerste instantie realiseert zij zich dat ook hier weer alles wit is en ras en etniciteit geen enkele rol spelen, terwijl dat voor haar wel zo is. Pas later, als rond de onafhankelijkheid van Suriname steeds meer zwarte vrouwen naar Nederland komen, vindt zij daarbij aansluiting en gaat ze deel uitmaken van de opbloeiende zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging (zmv). Vlak voor haar afstuderen in 1981 begint ze als ambtenaar in de buitendienst van het Bureau Landelijk Contact bij het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. In deze functie geeft zij voorlichting aan gemeenten en sociaal-culturele instellingen over het verkrijgen van subsidies voor minderhedenbeleid in Zuid-Holland. Vanaf 1984 werkt ze bij de Gemeente Amsterdam als coördinator minderhedenbeleid. In het begin van de jaren tachtig ontdekt zij ook haar lesbisch zijn en gaat zich in die wereld verdiepen. In 1987 vertrekt zij naar de Verenigde Staten om aan de University of California in Los Angeles (UCLA) te promoveren. Tijdens haar onderzoek naar seksuele relaties binnen de Surinaamse vrouwencultuur - “mati-werk” genoemd - woont zij negentien maanden in Suriname. [einde interview 1] [interview 2] Ze vertelt uitgebreid over “mati”, over haar promotieonderzoek en hoe dat ontvangen wordt. Ze krijgt daarna een aanstelling aan Oberlin College in Ohio om vrouwenstudies te doceren, maar na een jaar gaat ze liever terug naar Nederland, waar ook haar partner woont. In maart 1994 vervolgt ze haar wetenschappelijke carrière aan de Universiteit Utrecht. In 2001 wordt ze daar aangesteld als hoogleraar zmv, een leerstoel van het IIAV, tegelijkertijd met het aanvaarden van een functie als directeur van de organisatie Gender Etniciteit en Multiculturaliteit in het hoger onderwijs. Ze vertelt over de soms heftige reacties op haar hoogleraarschap. Terugblikkend op haar carrière denkt ze dat ze altijd voor de muziek uit heeft gelopen en kwesties aan de orde heeft gesteld die voor veel mensen ongemakkelijk waren. Nu ze met emeritaat is, doet ze nog steeds onderzoek en publiceert ze wetenschappelijk, maar hoopt ze ook een roman te schrijven en weer meer tijd te hebben voor haar poëzie. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
portret
- Categories
- Photo/Foto
- Creator
- Buurman, Gon > fotograaf
- Thesaurus
- musici, zwarte vrouwen, Verenigde Staten, Nederland, 1980-1989, 20e eeuw
- Description
- De Amerikaanse jazz- en bluessaxofoniste/zangeres Rosa King (VS, 1939) leerde zichzelf gitaar en saxofoon spelen, kwam in 1970 in Amsterdam wonen en richtte daar met bassist Rainer Black de band 'Rosa KIng & Upside Down' op.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- therapieën, gezinnen, diversiteit, zwarte vrouwen, beroepsonderwijs, vrouwenhulpverlening, tweede feministische golf, Suriname, Verenigde Staten, Indonesië, Nederland, 20e eeuw, 21e eeuw
- Description
- VHV01vertelt in het interview over de invloed die het vele verhuizen in haar leven met zich meebrengt. Hoe zij in contact komt met Dolle Mina. Hoe zij zich realiseert hoe seksistisch en racistisch de samenleving eigenlijk is. Zij vertelt hoe zij steeds zoekt naar een balans tussen het hebben van ruimte voor verschillen, ruimte voor eigenheid en het zoeken naar overeenkomsten. Voor haar staat de dialoog en het blijven luisteren naar elkaar centraal. Kijken naar de verbanden en niet oordelen. Deze uitgangspunten hanteert zij ook in haar werk als hulpverlener. Voor haar is het belangrijk dat de hulpverlening gedifferentieerd is, dat er oog is voor culturele verschillen. Jessurun beschrijft in het interview hoe ook in de vrouwenbeweging mensen met een andere culturele achtergrond tegen het dominante witte vertoog aanlopen. Zij vertelt in het interview over de spanning tussen het feminisme en gezinstherapeuten, over de relatie met andere vrouwenhulpverleningsinstanties zoals De Maan en op dit gebied actieve vrouwen in het Dercksen Centrum en de Psychotheek. Jessurun heeft altijd sterk de behoefte om haar kennis en inzichten te verspreiden, vandaar haar drang om te publiceren. Zij vertelt hoe zijzelf heeft geleerd om dingen minder persoonlijk te nemen, strategisch na te denken en de situatie vanuit het dynamische te benaderen. In het interview reflecteert zij ook op de relatie met haar moeder en vader en hoe zijzelf een ambitieuze moeder is waar haar kinderen last van hebben. Zij vertelt dat zij in haar leven vaak het gevoel heeft dat zij niet gezien en gehoord wordt. Zij is de jongste van het gezin, het prinsesje, maar ze voelt zich tegelijkertijd verantwoordelijk voor alles en iedereen. VHV01 is betrokken (geweest) bij Dolle Mina, Werkgroep 'Feminisme en Systeembenadering', Collectief Transculturele Therapeuten, Stichting De Maan.
Showing 1-3 of 3 records.