Verkorte versie van de lezing die Marian van Dongen tijdens de workshop in juni 1989 hield op een door een vormingsinstituut georganiseerd weekend onder de titel 'Lesbisch in Limburg'. Zij gaat in op het onderscheid tussen pornografie en erotiek en vandaaruit geeft zij aan hoe een aantal Nederlandse en buitenlandse schrijfsters op zoek zijn gegaan naar een eigen erotiek en deze vorm hebben gegeven.
Waarom schrapte Woolf vlak voor de publikatie van haar boek een fragment over een erotische ontmoeting tussen twee vrouwen? Over de lesbische identiteit in het interbellum en de seksualiteitsopvattingen van Woolf.
Mede onder invloed van de tweede feministische golf werden allerlei vormen van romantiek beschouwd als vrouwenonderdrukkend. Deze kritiek kan getypeerd worden als rationalistisch. Het rationalisme is nu eerder zelf het mikpunt van feministische kritieken geworden. In het artikel van Vintges wordt echter het rationalistische feminisme van Simone de Beauvoir verdedigd tegen aantijgingen van masculinisme. Aandacht verder voor o.a. de lesbische romantische fictie, de romantisering van de `zwarte man' door westerse vrouwen, oosterse vrouwelijkheid in westerse literatuur. In deze bundel blijkt als geheel dat romantiek niet meer als noodzakelijk vrouwonderdrukkend en anti-feministisch beschouwd wordt. Maar de auteurs blijken van mening te verschillen over de plaats van de romantiek in het feminisme. Een vraag die in alle artikelen in meerdere of mindere mate naar voren komt is of het onderscheid tussen hoofd en hart een kwestie van sekseverschil is.