Ingegaan wordt op de positie van Turkse vrouwen in Nederland. Het overgrote deel van Turkse vrouwen die naar Nederland komt is analfabeet. De Turkse vrouw is afhankelijk van haar man doordat ze de taal niet kent en ook de Nederlandse samenleving niet. In het kader van de gezinshereniging krijgt de vrouw een 'vergunning voor verblijf bij echtgenoot'. Veel Turkse vrouwen hebben een baan om het gezinsinkomen aan te vullen. Het is meestal ongeschoold werk. De arbeidsomstandigheden zijn zeer slecht. Het ziekteverzuim is hoog in sommige sectoren. Weinig vrouwen zijn lid van een vakbond en er ontbreekt een actief beleid. Buitenlandse vrouwen vinden het nodig samen te werken met Nederlandse vrouwenorganisaties. De prioriteiten van allochtone vrouwen verschillen vaak van Nederlandse vrouwen. Belangrijk is de strijd voor gelijke rechten en zelfstandig verblijfsrecht.