Constructie van ziektes van vrouwen vindt voor een belangrijk deel plaats in de praktijk van de huisarts. De klachten worden daar als psychisch of somatisch gedefinieerd, omdat de huisarts veelal de eerste is die een professionele diagnose stelt. Op basis van interviews met drie feministische huisartsen inventariseren Weijts en Horstman de mogelijkheden om door middel van het standaardenbeleid van het Nederlands Huisartsen Genootschap integratie van vrouwenhulpverlening in de huisartsenpraktijk te bevorderen. Tot op heden wordt, met name vanuit sociaal-wetenschappelijke kringen kritiek geleverd op de manier waarop in medische praktijken met (klachten van) vrouwen wordt omgegaan. Aan de interviews is te zien in hoeverre het mogelijk is om vanuit deze medische praktijk zèlf de definitie van gezondheidsklachten van vrouwen gunstig te beïnvloeden.