Op het spreken over incest rust een taboe. Telkens als in de geschiedenis het zwijgen doorbroken wordt, zien we hoe mechanismen als 'blaming the victim' en 'blaming the messenger' tot herstel van het zwijgen leiden. Binnen dit klimaat binden hulpverleners en cliënten elkaar ook vaak in zwijgen. Voor doorbreken van dit taboe is het noodzakelijk te zien, dat verseksualiseerd machtsmisbruik en verseksualiseerde behoefte aan bevestiging in elke relatie tussen mensen, en dus ook in ouder-kind relaties, een rol kunnen spelen.