In april 1981 wordt de Wet Afbreking Zwangerschap na een lange periode van moeizame politieke discussies aanvaard. Wij Vrouwen Eisen vinden de wet, totstandgekomen onder het kabinet-Van Agt, niet goed omdat abortus nog steeds in het Wetboek van Strafrecht staat en de vrouw niet alléén kan besluiten tot een abortus, maar dit in samenspraak met arts en na 5 verplichte dagen bedenktijd moet doen.
Op 28 april 1981 zou de Eerste Kamer stemmen over de Wet Afbreking Zwangerschap, die reeds in december 1980 was goedgekeurd door de Tweede Kamer. De vrouwenbeweging was fel tegen de wet, omdat hierin was bepaald dat vrouwen niet alleen mochten beslissen over een eventuele abortus. De wet wilde dat vrouwen een gesprek met een arts voerden, en vijf dagen bedenktijd in acht namen. Wij Vrouwen Eisen steunde daarom de vrouwenstaking op 30 maart 1981, die vanuit het vrouwenhuis in Amsterdam was opgezet.