Refine your search
Categories
Language
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 10
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Orhan, Gulay > Interviewer
- Contributor
- Tekin, Emine > Interviewer
- Thesaurus
- emancipatie, vrouwenstudies, onderwijs, actiegroepen, migratie, diversiteit, racisme, huwelijken, opvoeding, familierelaties, allochtonen, zwarte vrouwenbewegingen, 20e eeuw, tweede wereldoorlog, interview (vorm), Nederlands-Indië, Indonesië, oral history
- Description
- Oral history interview met DIV02, geboren op 26 februari 1926 in Makassar op het eiland Celebes in Nederlands-Indië en afkomstig uit een welgesteld gezin. Haar vader is een eigen ondernemer van Molukse afkomst en haar moeder heeft een gemengde afkomst maar is inlands. Beide zijn Christen. Ze heeft drie broers. Ze heeft een Europese opvoeding gehad, gaat naar de HBS en op school is ze erg goed in Nederlands. Vooral haar vader heeft een grote rol gespeeld bij de ontwikkelingen in haar leven. De Tweede Wereldoorlog is de grootste ommekeer in haar jeugd. De Japanse bezetting ziet ze ondanks alles als een rijke ervaring. Na de bevrijding gaat ze terug naar de HBS en haalt ze haar diploma. Vervolgens studeert ze drie en een half jaar rechten in Nederland. In Nederland identificeert ze zich pas echt met Indonesië en uiteindelijk stopt ze met haar studie om op deze wijze te demonstreren tegen de militaire acties in 1948. In Nederland ontmoet ze tijdens haar studie haar man. Terug in Indonesië trouwen ze en brengen ze zeventien jaar samen door. DIV02 krijgt werk in de bibliotheek en hier leert ze het belang van informatie voor ontwikkeling. Deze ontdekking neemt ze de rest van haar leven mee. Informatie en taal blijken haar grootste interesses en deze interesses zet ze later in bij haar activiteiten voor de vrouwenbeweging. In 1968 vertrekt ze met haar vier kinderen definitief naar Nederland. Ze vindt werk bij de bibliotheek aan de Universiteit van Amsterdam, maar verlaat deze al snel voor het Tropeninstituut en aldaar het Documentatie Centrum Ontwikkelingslanden. In 1973 wordt ze door een Deense feministe geïnspireerd over de positie van vrouwen in ontwikkelingslanden. Dit is haar eerste aanraking met vrouwenemancipatie. Hierna groeit haar belangstelling voor dit onderwerp alleen maar. Ze werkt vanaf 1987 mee bij vrouwencentrum Flamboyant en is daar een grote en belangrijke waarde voor de documentatie van informatie over vrouwen. Ze is actief binnen de zwarte vrouwenbeweging en ze brengt het onderscheid tussen de witte en de zwarte vrouwenbeweging in kaart. Bij de witte vrouwenbeweging voelden de zwarte-, migranten-, en vluchtelingenvrouwen zich volgens haar niet betrokken genoeg. Bij de zwarte vrouwenbeweging draagt ze bij aan de opbouw, de organisatie (van documentatie) en is ze een algemeen referentiepunt. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- vrouwenstudies, arts patiënt relatie, betaalde arbeid, zorgarbeid, eerstelijnsgezondheidszorg, vrouwenhulpverlening, tweede feministische golf, Nederland, 20e eeuw, 21e eeuw
- Description
- VHV07 Rotterdam,- ook bekend als VHV07) beschrijft haar jeugd, de impact van de vroege dood van haar moeder en de rol van haar oudste zus Nelleke Nicolai in haar leven. Ze vertelt hoe zij als kind geconfronteerd wordt met onrecht. Bijvoorbeeld hoe vrouwen en mannen anders benaderd en behandeld worden, maar ook hoe er tegen 'bruine' mensen aan wordt gekeken en hoe die worden gediscrimineerd. In het interview vertelt VHV07 hoe zij gevormd wordt door haar maatschappij-kritische studie psychologie. Met haar mede-studenten analyseert zij hoe sekse en klasse voortdurend een rol spelen in de samenleving. Zij bediscussiëren hoe er binnen de gezondheidszorg wordt gekeken naar vrouwen: vrouwen en hun klachten zijn atypisch, een voetnoot in de medische vakliteratuur. VHV07 vertelt dat voor haar de vrijheidsdrang het belangrijkste is. De drang om te doen wat je belangrijk vindt en dat dit niet wordt tegengewerkt omdat je bijvoorbeeld toevallig een meisje bent. In haar carrière staat het ontregelen, dat wat vastzit losser maken of dat wat als vanzelfsprekend wordt aangenomen van een andere kant belichten, centraal. Ze noemt de vrouwengezondheidszorg de Gouden Eeuw in haar leven. VHV07 beschrijft het proces hoe Stichting Vrouwengezondheidscentrum samen met de stichting Aletta (de huisartsenpraktijk) uitgroeit van een groep van voornamelijk vrijwilligers naar een professionele organisatie. Qua kennis op het gebied van vrouwengezondheidszorg heeft Aletta een voortrekkersrol en zij ontwikkelen goede methoden om de kennis te integreren in de reguliere gezondheidszorg en in de samenleving. Leonore geeft voorbeelden hoe van de manier waarop Aletta medewerkers te werk gingen en welke methodes ze gebruikten. VHV07 betreurt dat Aletta uiteindelijk werd opgeheven en ze vertelt hoe zij de ervaring en kennis die ze bij Aletta opdoet gebruikt in haar verdere carrière. In het interview reflecteert Leonore ook over de verhouding privé en werk in haar leven en hoe zij zorg voor haar gezin combineert met haar werk.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Naezer, Marijke > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, acties, actiegroepen, vrouwencafés, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, jaren zeventig, 1970-1979, 20e eeuw, lesbische vrouwen, Mama Cash, oral history, prostitutie, sociale bewegingen, subculturen, tweede feministische golf, vrouwenbewegingen, mensenrechten, vrouwenstudies, gender, Wij Vrouwen Eisen
- Description
- Oral history interview met DM03 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM03 wordt in 1947 geboren als enig kind van Joods-Duitse ouders. Wanneer ze tien is, overlijdt haar moeder. Haar vader heeft een ijzerzaak en verdient in de periode van de wederopbouw een vermogen. Op jonge leeftijd krijgt hij een hersentumor, waardoor DM03 opgroeit met een invalide vader. In 1969 begint ze met de studie politicologie aan de Universiteit van Amsterdam, die ze in 1976 afrondt. Ze is actief lid van de studentenbeweging en is in 1969 bij de bezetting van het Maagdenhuis. Van 1969 tot 1973 is ze actief bij Dolle Mina, ze neemt onder andere deel aan de actie ‘Op de Vrouw Af’. Bij Dolle Mina probeert ze veranderingen te introduceren en praatgroepen op te richten. Ze stapt uit de beweging wanneer ze denkt dat hiervoor geen plek is. In 1972 komt ze in aanraking met het opkomende Radicaal Feminisme. Ze is in 1974 samen met Ria Sikkes en Selma Leydesdorff één van de oprichters van ‘Wij Vrouwen Eisen’ en in 1978 één van de acht initiatiefnemers van het vrouwencafé Saarein. In 1973 erft ze 2,5 miljoen gulden. In 1983 richt ze samen met vier anderen Mama Cash op, een stichting die initiatieven van vrouwen in de hele wereld financiert. Haar geërfd vermogen dient als startkapitaal. In 2006 heeft Mama Cash al meer dan 5500 projecten in binnen- en buitenland gesteund. In 2003 treedt ze af als voorzitter van het bestuur van Mama Cash. Hetzelfde jaar richt ze DM03 Consultancy op, een bureau voor financieel advies en filantropie, waar ze ten tijde van dit interview nog steeds werkt.
Showing 1-3 of 3 records.