string(28) "Non-commercial use permitted"
array(4) {
["txt"]=>
string(28) "Non-commercial use permitted"
["block_datas"]=>
string(0) ""
["block_thumbnail"]=>
string(0) ""
["block_media"]=>
string(0) ""
}
Gedwongen aidstest: hoe ver mag de rechter gaan?
| Magazine Title | Nemesis |
| Volume | 8 |
| Magazine Year | 1992 |
| Magazine Number | 1 |
| Magazine Month | jan/feb |
| Pages | p. 18-19 |
| Language | Dutch/Nederlands |
| Description | Reacties op Aidstestvonnis De verplichting tot het ondergaan van een Aidstest die de Amsterdamse President in kort geding oplegde aan de 'Rembrandtpark-verkrachter' (RN 1992 nr ...) deed de emoties hoog oplaaien. Opnieuw was de vraag of de kort gedingrechter de grondrechten mag beperken. De president als dorpsoudste die recht spreekt op basis van 'oog-om-oog, tand-om-tand' lag onder vuur in het NJB (1991, 29 en 34). Van Maarseveen verweet de critici van het vonnis tranen te plengen voor het geschonden mensenrecht van een verkrachter. Volgens hem zullen de uitspraken van de President gidsuitspraken in vrouwenzaken blijken te zijn. Voor Dorien Pessers was de aidsuitspraak aanleiding te bekijken of er van de grondrechten van vrouwen uberhaupt iets terecht komt, met name van de geestelijke en lichamelijke integriteit en de vrijheid van meningsuiting (NJB 1991, 44). In Nemesis nummer 1 1992 komen een drietal auteurs aan het woord over de aidszaak. Hieronder de advocate van de eiseressen in het bewuste kort geding, mr Gabi van Driem. |
Permalink
https://hdl.handle.net/11653/art226766
