string(28) "Non-commercial use permitted"
array(4) {
["txt"]=>
string(28) "Non-commercial use permitted"
["block_datas"]=>
string(0) ""
["block_thumbnail"]=>
string(0) ""
["block_media"]=>
string(0) ""
}
Ik zou ook leren schieten'
| Subtitle | een onderzoek naar de rol van gender in het oorlogsleven van Tineke Wibaut-Guilonard (1922-1996) |
| Publish Place | Amsterdam |
| Publisher | Universiteit van Amsterdam. Geschiedenis |
| Publish Year | 2016 |
| Pages | 41p. |
| Language | Dutch/Nederlands |
- Shelfmark
- Digitaal
| Description | 'In deze scriptie aandacht voor welke rol ‘vrouw-zijn’ speelde in het leven van Tineke Wibaut-Guilonard (1922-1996). Hierbij stonden drie periodes centraal, namelijk het verzet, de kampen en de naoorlogse periode. Allereerst werd duidelijk dat de, in de historiografie regelmatig gehanteerde, tweedeling tussen ‘burgerlijk’ en ‘gewapend’ verzet niet functioneel is, maar dat juist de context van de verzetswerkzaamheden van belang is. Als dit wordt gehanteerd, dan treedt er geen hermetische hiërarchie in werking en kan er zonder waardeoordeel naar het verzet worden gekeken. Daarnaast is ook de invloed van Tinekes ‘vrouw-zijn’ in het kamp duidelijk geworden. Tineke hanteerde genderspecifieke technieken om haar verblijf in de kampen dragelijk te maken, maar paste daarnaast ook emotionele onverschilligheid toe als strategie. Dit is een techniek die niet vaak aan vrouwen wordt toegekend. Na de oorlog benadrukte Tineke, in tegenstelling tot andere verzetsvrouwen, niet specifiek haar rol als vrouw. Alleen voor de rol van vrouwen in het verzet maakte Tineke zich hard, waardoor gesteld werd dat Tineke niet als feministe in de directe zin van het woord gezien kon worden, maar als ‘oorlogsfeministe’.' |
Permalink
https://hdl.handle.net/11653/book113446
