Refine your search
Language
Creator
- Aletta, Instituut voor Vrouwengeschiedenis33
- Hijmans, Rita29
- Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis27
- Marez Oyens, Tera de25
- Bosmans, Henriëtte19
- Aletta - Instituut voor Vrouwengeschiedenis18
- Mendelssohn Hensel, Fanny17
- Wertheim, Rosy13
- Hölszky, Adriana12
- Tsoupaki, Calliope11
More
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 10
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Stam, Dineke > Interviewer
- Thesaurus
- sociologie, hoogleraren, liefde, relaties, gezinnen, echtscheidingen, emancipatie, Nederland, oral history
- Description
- VH04 werd geboren op 14 maar 1943 te Amstelveen. Het interview begint met een bespreking van VH04's jeugd. Ze is de tweede in een gezin van vier kinderen. Haar moeder was huisvrouw en haar vader werkte bij Shell. Omdat VH04 al voor het begin van de lagere school kon schrijven, ging zij meteen naar de tweede klas. Ze behaalde de beste punten van de klas. Dit was niet, zo zegt ze, omdat ze zelf zo gemotiveerd was, maar omdat haar moeder de ambitie voor haar had om een goede opleiding te volgen. Na de lagere school kan ze daarom doorstromen naar de zesjarige HBS. Hier blijkt zij met name talent te hebben voor bètavakken, zoals wiskunde en natuurkunde. VH04 vertelt verder dat ze als klein kind al versjes voordroeg aan mensen en hierdoor, zo denkt ze, heeft ze nooit angst gehad bij het spreken voor grote groepen. Na de middelbare school wil VH04 naar de toneelschool. Onder druk van haar ouders gaat ze echter studeren in Wageningen. VH04 vertelt dat haar moeder, meer dan haar vader, een hele sterke rol speelde in de belangrijke educatieve en carrièrekeuzes die ze gemaakt heeft: haar moeder heeft altijd verdriet gehad dat ze zelf niet heeft kunnen studeren. Het gesprek gaat verder over de studie in Wageningen: VH04 gaat meteen op kamers en, zo zegt ze, dat was in die tijd nog niet vanzelfsprekend en al zeker niet voor een vrouw. Als vrouw studeren was ook niet vanzelfsprekend: ze was één van de 33 vrouwen die dat jaar begon aan de Universiteit van Wageningen [toentertijd Landbouwhogeschool Wageningen]. Na het algemene propedeusejaar kiest VH04 voor de richting Agrarische Sociologie en niet, zo vertelt ze, omdat ze het per se interessant vond, maar omdat ze verliefd was geworden op haar, later, eerste echtgenoot en niet naar een andere universiteit wilde. Studeren, in haar eigen woorden, vond ze vrij saai, maar ze ging alleen studeren om verliefd te worden. Haar interesse lag vooral bij sociologie en niet bij de agrarische kant van het verhaal. Na haar studie trouwde ze en ging ze ervan uit dat haar man zou werken en zij eventueel, zoals ze zelf zegt, een bijbaantje zou nemen. Maar ze ontdekt bij haarzelf ‘een enorme drive’ om te werken. Om die reden is ze zich via verschillende commissies in gaan zetten voor emancipatie. VH04 vertelt uitgebreid over haar loopbaan en promotieonderzoek. Een rode draad in haar carrière is het thema gezin en echtscheiding. Naar eigen zeggen is ze een relatief late feminist en zette ze zich in voor de vrouwenbeweging via de commissies waar ze inzat. Het interview gaat verder over spiritueel feminisme en de rol die astrologie speelt in haar werk en leven. Daarna vertelt ze over haar kinderen. Ze meent dat, als haar kinderen niet zo makkelijk waren geweest, ze nooit zoveel had kunnen doen in haar leven. Daarnaast hielp het ook dat er acht mensen in haar huis woonden die hielpen met de opvoeding. Verder bespreekt ze de gang van zaken omtrent haar echtscheiding, hoe dit voor haar was, en voor de kinderen. Ook vertelt ze kort over haar huidige relatie, die ze nu al vijfenvijftig jaar heeft. Vervolgens gaat het gesprek verder over haar werk op verschillende universiteiten en haar schrijfwerk. Ze schreef onder meer columns voor de Libelle. Het interview sluit af met het bekijken van foto’s uit de persoonlijke collectie van VH04.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- internaten, rooms-katholicisme, kerken, religieuzen, psychisch geweld, menstruatie, seksualiteit, moederschap, Nederland
- Description
- Een Oral history project over het verborgen verleden van seksueel misbruik en mishandeling van meisjes binnen de instituties van de rooms-katholieke kerk in Nederland vanaf 1940.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- internaten, rooms-katholicisme, kerken, religieuzen, psychisch geweld, menstruatie, seksualiteit, moederschap, Nederland, Limburg
- Description
- Geïnterviewde (1953) werd geboren in een mijnwerkersgezin in Zuid-Limburg. Met drie maanden werd ze uit huis geplaatst als jongste van vijf kinderen, nadat haar moeder het gezin verliet. Met anderhalf jaar oud werd ze in kindertehuis Baexem geplaatst, op haar derde verhuisde ze naar Jeugddorp Bethanië in Horn. Dit tehuis, onder leiding van de zusters Dominicanessen van Bethanië, bestond uit zestien bungalows waarin de zusters met een groep van achttien kinderen (0-18 jaar oud) leefden. geïnterviewde heeft tot haar zeventiende in het tehuis gezeten (1955-1970) waar ze onder leiding stond van zuster Paula in huisje de Bremhof. Geïnterviewde heeft haar jeugd als liefdeloos en vol straf ervaren, zowel psychisch als lichamelijk. Op haar vierde kreeg ze zonder verdoving een katheter ingebracht, en een pak slaag – op haar blote billen – van de kleuterleidster omdat ze zong terwijl ze ziek in bed lag. Geïnterviewde had op haar zestiende onschuldig briefcontact met haar vriendje. Een groepsgenootje verraadde haar bij de zuster, waarna ze wegliep. Toen ze weer terug was gebracht door de Kinderbescherming werd ze een week lang opgesloten. Geïnterviewde vertelt over het slechte onderwijs op laag niveau voor tehuiskinderen en hoe ze hiertegen in opstand kwam. Op haar zeventiende ging ze als coupeuse werken om niet opnieuw in een tehuis geplaatst te worden. Geïnterviewde heeft zich erg in de steek gelaten gevoeld door haar ouders. Tijdens een proef om bij haar vader te gaan wonen kon hij zijn handen niet thuishouden. Ook overige familie zag ze zelden. Het tehuis heeft ze nooit als vervangende familie ervaren. Geïnterviewde vertelt over de bestraffende omgang met menstruatie en opgesloten worden in een bezemkast waarin een emmer met gebruikte maandverbanden stond. Geïnterviewde was bang om bestraft en vernederd te worden. Het maakte haar eenzaam. Ze vertelt over het geloof en de veranderingen in de jaren zestig. Na het tehuis was er geen begeleiding om in de maatschappij haar draai te vinden. Geïnterviewde heeft verschillende opleidingen gevolgd en banen gehad. Deze liepen spaak wanneer ze in opstand kwam tegen onrecht. Geïnterviewde heeft verschillende relaties gehad en kreeg een dochter. Hiermee heeft ze een moeizame relatie wat haar veel verdriet doet. Ze heeft diverse therapieën doorlopen. Na een ongeluk kreeg ze herbelevingen en raakte in de ziektewet. Na een uitzending over misbruik van jongens vroeg ze een gesprek aan bij de RKK en kwam in contact met het VPKK. Haar zaak is gemeld bij de Commissie HEG en Commissie Deetman. Geïnterviewde wacht op het moment van het interview op een gesprek met de congregatie en hoopt daarmee erkenning te krijgen. Ze wil de slaag op blote billen en opsluiting bij gebruikte maandverbanden opvoeren als seksueel misbruik, ook al weet zij dat dat volgens de geldende definitie lastig is. Geïnterviewde hoopt de relatie met haar dochter te kunnen herstellen. Geïnterviewde toont foto’s, een poesiealbum, gedichten die ze schreef in het tehuis en documentatie van klachtenprocedure. Ze vertelt over een reünie die in 2014 plaatsvond en waar ze met haar zus heen ging.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Stam, Dineke > Interviewer
- Thesaurus
- lesbische vrouwen, fotografen, Nederland, oral history
- Description
- Oral history interview met LV01, geboren in 1939 te Apeldoorn. LV01 is het oudste kind in een gezin van twee meisjes. Haar vader werkt voor het Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie (PTT) en haar moeder is huisvrouw. LV01 groeit op in Epe, en heeft goede herinneringen aan haar jeugd. Haar familie verhuist rond haar twaalfde jaar naar Leeuwarden, waar ze moeilijk aansluiting kan vinden: ook het huwelijk van haar ouders verslechtert. Na de basisschool gaat LV01 naar de mulo en vanaf haar zestiende werkt ze bij het Provinciaal Elektriciteitsbedrijf in Leeuwarden. Als ze ongeveer 19 jaar oud is verhuist LV01 naar Den Haag voor een baan als telefoniste bij de Nederlandse Christelijke Bond voor Overheidspersoneel (NCBO). In Den Haag trouwt ze en krijgt ze twee zoons, in 1965 en 1967. LV01 komt begin jaren zestig in Den Haag in aanraking met het feminisme via Man Vrouw Maatschappij (MVM). Ze begint op het kantoor van MVM in Den Haag te werken. Ze scheidt van haar man en raakt meer betrokken bij de vrouwenbeweging, met name in het Vrouwenhuis in Amsterdam. LV01 verhuist naar Amsterdam en komt terecht in de feministische woongroep Brood en Rozen. In het interview vertelt LV01 over haar kennismaking met het feminisme en haar eerste relaties met vrouwen. In 1979 begint LV01 met fotograferen. LV01 vertelt hoe ze voor het eerst met fotografie in aanraking komt en over haar eerste foto’s voor de Vrouwenkrant en de AVRO. Ze beschrijft hoe ze haarzelf heeft leren fotograferen, waarom ze graag mensen fotografeert en vertelt over haar roeping als documentaire fotograaf. LV01s doorbraak als fotograaf komt met het boek ‘Poseusus: Portraits of Women’, met tekst van Pamela Pattynama. LV01 wordt vaak gezien als fotograaf van de vrouwenbeweging: in het interview vertelt ze tot op welke hoogte zij zichzelf als zodanig beschouwd. LV01 vertelt over verschillende opdrachten, onder andere over het boek ‘Aan hartstocht geen gebrek: Handicap en lichaamsbeleving’, met tekst van Karin Spaink en haar meest recente boek ‘The Life of Women’ met tekst van Anja Meulenbelt. Aan de hand van haar eigen foto’s, en die van anderen, reflecteert ze op thema’s uit haar werk en haar eigen leven: identiteit, liefde, gezondheid en moederschap.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Stam, Dineke > Interviewer
- Thesaurus
- rooms-katholicisme, religieuze gemeenschappen, religieuze praktijken, kindermishandeling, kinderarbeid, dwangarbeid, moeder dochterrelatie, ouders kindrelatie, Nederland, 20e eeuw, 1950-1999, interview (vorm), oral history
- Description
- “Ik wil niet dat je zo slecht wordt als je moeder” DWRK02 is geboren te Den Haag op 4 maart 1943. Ze groeit op als middelste kind – ze heeft nog een oudere broer en een jonger zusje – in een katholiek gezin. Echt gelovig zijn ze niet. Moeder is huisvrouw, vader werkt in de horeca. DWRK02 voelt zich een ongewenst kind. Ze krijgt geen liefde, wordt nooit aangehaald, en krijgt altijd straf. Vanaf haar derde worden er lelijke dingen tegen haar gezegd, ze wordt uitgemaakt voor een vies, lui en langzaam kind. Ze vind het niet fijn thuis, ze is bang voor haar moeder. In haar herinnering worden haar broertje en zusje op een andere manier behandeld. Straf krijgt ze bijvoorbeeld omdat ze haar broertje niet goed naar school begeleidt, maar ook als ze ziek is, is het haar schuld. De ergste mishandeling die ze zich van moeder herinnert, is dat ze door haar tot bloedens toe geboend wordt, in het zicht van haar broer. Erover praten met anderen kan ze niet, moeder wil niet dat ze de vuile was buiten hangt. Ze gaat naar de kleuterschool. Ze mag geen vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nemen, en evenmin bij hen spelen. Financieel is het een ‘normaal’ gezin. Moeder is een knappe vrouw die zich veel bezighoudt met muziek en graag uitgaat. Vanaf haar twaalfde koopt moeder geen kleren meer voor haar, wast en verstelt ze evenmin. DWRK02 leest graag boeken, maar moeder verscheurt ze. Waarom? Terugkijkend noemt ze haar moeder een narcist. Hysterisch en sadistisch is ze. De buren hebben in de gaten dat er van alles mis is in het gezin, maar het lukt niet om in te grijpen. Ook vader geeft haar soms een pak slaag, waar moeder dan lachend bij staat te kijken. Als moeder in verwachting is van haar zusje, wordt DWRK02 op kostschool gedaan. Daar heeft ze het fijn, maar omdat moeder de school niet betaalt, moet ze er na anderhalf jaar weer vanaf. Ze gaat vervolgens naar een katholieke, particuliere meisjes mulo. Ook dat is van korte duur, omdat ze geld heeft gestolen. Moeder wordt uit de ouderlijke macht ontzet, vader doet zelfstandig afstand van de ouderlijke macht. DWRK02,- ze is dan veertien - komt onder voogdij te staan en wordt overgeplaatst naar de Goede Herder in Bloemendaal. Daar zal ze drie maanden ter observatie verblijven. Aan Bloemendaal heeft DWRK02 niet veel slechte herinneringen, de mensen zijn aardig en ze is er relatief vrij. Dan wordt ze geplaatst in de Goede Herder te Leiderdorp. De deuren gaan op slot. Ze krijgt een chambrette, een kastje en een teil om je in te wassen. Vanaf nu is ze een nummer. Ze gaat nog een jaar naar school, in Leiden. Een dag in de Goede Herder bestaat uit wassen, aankleden, op je knieën voor je chambrette het ochtendgebed, naar de kerk voor de heilige mis, je bed opmaken, ontbijten. Daarna aan het werk in de strijkkamer, naar de kerk voor het Lof, avondeten. ’s Avonds met de andere meisjes in de huiskamer, waar je geacht wordt ook nog iets nuttigs te doen, bijvoorbeeld naaien. Praten over privézaken is niet toegestaan. Om 21uur naar bed. Hoewel het regime streng is en ze veel straf krijgt, zijn er ook mensen waar ze goed bij terecht kan, zoals moeder Lioba. DWRK02 volgt een aantal cursussen, zoals steno en typen. Ze mag pianospelen, op ballet en toneel. Het werk dat ze doet – van maandag tot en met zaterdag – wordt niet betaald. Dit doet ze van haar vijftiende tot haar twintigste. Op haar twintigste verhuist ze naar een tehuis voor werkende meisjes in Scheveningen, ‘Claere Fonteine’, en ze gaat werken als typiste. Ze blijft daar tot december. Dan gaat ze de vrije wereld in. Ze geniet van het vrije leven en probeert alles in te halen. Ze trouwt en krijgt een dochter. Eenmaal zelf moeder begrijpt ze helemaal niet hoe haar moeder zo heeft kunnen zijn. Op de vraag waarom ze in deze instelling zo slecht behandeld werd, geeft moeder-overste als antwoord: “Ik wil niet dat je zo slecht wordt als je moeder”. Gevolgen heeft het zeker gehad, A. heeft altijd een schuldgevoel en is voortdurend bang om iets verkeerd te doen. Toch denkt ze dat ze het beter heeft gehad dan de anderen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Wietsma, Annegriet > Interviewer
- Thesaurus
- vrouwen in mannenberoepen, vrouwengeschiedenis, vrouwenorganisaties, vrouwenverzet, militaire beroepen, administratieve beroepen, interview (vorm), Nederland, Verenigd Koninkrijk, Sri Lanka, Indonesië
- Description
- MARVA02 (Amsterdam, 23 juli 1923) groeit op in haar geboortestad. Ze vertelt over hoe ze als jonge vrouw de Tweede Wereldoorlog en de Hongerwinter beleeft en in die tijd illegale blaadjes verspreidt. Vlak na de oorlog werkt ze enkele maanden bij het Nederlands consulaat in Zweden en bij warenhuis Gerzon in Amsterdam, voor ze op haar 22e toetreedt tot de Marva uit een zucht naar avontuur. Ze krijgt daarvoor een opleiding van enkele weken en komt daarna terecht bij de Verbindingsdienst, waar ze administratief werk doet. Ze vertelt over het uniform en over de reacties die ze krijgt als ze erin over straat loopt. Ze wordt in november 1946 op eigen verzoek naar Nederlands-Indië uitgezonden, per vliegtuig, en werkt daar in Batavia als secretaresse bij de Codedienst. Ze vertelt over uitstapjes, dansfeesten, de manier waarop de mannelijke militairen op de vrouwen in dienst reageren en over de dagelijkse routine. Na twee jaar keert ze terug naar Nederland met het schip de Willem Ruys en verlaat ze de Marva. In later jaren heeft ze nog tot op hoge leeftijd mee gemarcheerd in militaire parades en defilés en haar medailles gedragen, maar ze heeft zich nooit echt militair gevoeld omdat ze nooit iets met gevechtshandelingen van doen heeft gehad.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, emancipatie, etniciteit, gender, dekolonisatie, migratie, onderwijs, racisme, vrouwenstudies, antropologie, seksualiteit, lesbisch, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijke beroepen, wetenschappelijk medewerkers, 20e eeuw, interview (vorm), Suriname, Verenigde Staten, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV09, geboren op 13 juli 1950 in Paramaribo, Suriname. Ze groeit op als vijfde kind in een gezin waarvan de vader inspecteur van de politie is. In 1951 verhuist het volledige gezin naar Nederland. In het begin van het interview vertelt DIV09 uitgebreid over de geschiedenis van haar familie, zowel van vaders als van moeders kant, waarin etniciteit, ras en klassenverschil een grote rol hebben gespeeld. DIV09s ouders stimuleren hun kinderen om te studeren en succesvol te zijn. Vooral tijdens haar jeugd is haar vader haar rolmodel. Zij wil een carrière, niet als haar moeder huisvrouw zijn. Maar ook haar opa van moeders kant heeft invloed. Hij was erg voor een onafhankelijk Suriname en op de hand van de vrijheidsstrijders. Haar vader zette zich juist af tegen alles wat Surinaams was. Als DIV09 achttien is, in 1968, vertrekt zij na haar middelbare schooltijd voor een jaar via een uitwisselingsprogramma naar de Verenigde Staten. Zij woont daar bij een wit gezin en bezoekt de lokale highschool. Daar realiseert zij zich dat zij een vrouw is met een kleur en dat zij moet kiezen welke identiteit zij heeft. Zijzelf noemt dat intersectionaliteit: het is niet voldoende om alleen naar gender te kijken, of alleen naar seksualiteit, of alleen naar ras, maar dat het om intersectie van die drie belangrijke assen gaat en wat daarin normaal geacht wordt. Na haar verblijf in de Verenigde Staten begint DIV09 met een rechtenstudie in Nijmegen. Ze sluit zich aan bij de Surinaamse en Antilliaanse studenten in de internationale studentenvereniging die bezig zijn met de dekolonisatie van Suriname en de zwarte bevrijdingsbeweging in de Verenigde Staten. Na een jaar stapt ze over naar culturele antropologie in Amsterdam. Tijdens haar studie gaat zij zich inzetten voor de Vrouwenbeweging. In eerste instantie realiseert zij zich dat ook hier weer alles wit is en ras en etniciteit geen enkele rol spelen, terwijl dat voor haar wel zo is. Pas later, als rond de onafhankelijkheid van Suriname steeds meer zwarte vrouwen naar Nederland komen, vindt zij daarbij aansluiting en gaat ze deel uitmaken van de opbloeiende zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging (zmv). Vlak voor haar afstuderen in 1981 begint ze als ambtenaar in de buitendienst van het Bureau Landelijk Contact bij het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. In deze functie geeft zij voorlichting aan gemeenten en sociaal-culturele instellingen over het verkrijgen van subsidies voor minderhedenbeleid in Zuid-Holland. Vanaf 1984 werkt ze bij de Gemeente Amsterdam als coördinator minderhedenbeleid. In het begin van de jaren tachtig ontdekt zij ook haar lesbisch zijn en gaat zich in die wereld verdiepen. In 1987 vertrekt zij naar de Verenigde Staten om aan de University of California in Los Angeles (UCLA) te promoveren. Tijdens haar onderzoek naar seksuele relaties binnen de Surinaamse vrouwencultuur - “mati-werk” genoemd - woont zij negentien maanden in Suriname. [einde interview 1] [interview 2] Ze vertelt uitgebreid over “mati”, over haar promotieonderzoek en hoe dat ontvangen wordt. Ze krijgt daarna een aanstelling aan Oberlin College in Ohio om vrouwenstudies te doceren, maar na een jaar gaat ze liever terug naar Nederland, waar ook haar partner woont. In maart 1994 vervolgt ze haar wetenschappelijke carrière aan de Universiteit Utrecht. In 2001 wordt ze daar aangesteld als hoogleraar zmv, een leerstoel van het IIAV, tegelijkertijd met het aanvaarden van een functie als directeur van de organisatie Gender Etniciteit en Multiculturaliteit in het hoger onderwijs. Ze vertelt over de soms heftige reacties op haar hoogleraarschap. Terugblikkend op haar carrière denkt ze dat ze altijd voor de muziek uit heeft gelopen en kwesties aan de orde heeft gesteld die voor veel mensen ongemakkelijk waren. Nu ze met emeritaat is, doet ze nog steeds onderzoek en publiceert ze wetenschappelijk, maar hoopt ze ook een roman te schrijven en weer meer tijd te hebben voor haar poëzie. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- gynaecologie, vrouwen in mannenberoepen, vrouwenhulpverlening, patiënten, voorlichting, abortusstrijd, tweede feministische golf, Nederland, 20e eeuw, 21e eeuw
- Description
- VHV04 is gynaecoloog. Zij is betrokken bij diverse vrouwenhulpverleningsprojecten, zoals de DES-aktiegroep, Stichting Tegen Haar Wil, Werkgroep Vrouwen Zonder Baarmoeder, Stichting Admira en Aletta Centrum voor Vrouwengezondheidszorg. Het voorkomen van onnodige medicalisering, goede voorlichting, aandacht voor geweld tegen vrouwen en de positie van vrouwelijke artsen vormen rode draden in haar werkzaamheden. Zij schrijft voorlichtingfolders voor vrouwen over uiteenlopende verloskundige en gynaecologische onderwerpen. VHV04 is als gynaecoloog betrokken bij Women on Waves, de abortusboot die strijdt voor legalisering van abortus, en ook in Nederland is zij expert op het gebied van abortushulpverlening. Momenteel werkt zij als opleider in het Flevoziekenhuis Almere, waar zij haar visie over goede vrouwengezondheidszorg aan jonge artsen probeert door te geven.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Description
- Interviews met vrouwen die de oorlog hebben meegemaakt hebben en lid waren van de CPN.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Creator
- Mevis, Annette > Producer
- Creator
- Mossink, Marijke > Producer
- Contributor
- Mevis, Annette > Interviewer
- Thesaurus
- vrouwenvredesbewegingen
- Description
- Interviews met vrouwen die actief waren in de vrouwenvredesbeweging in het interbellum.
Showing 1-10 of 532 records.