Refine your search
Language
Magazine Year
Magazine Title
- Results per page : 20
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- internaten, rooms-katholicisme, kerken, religieuzen, psychisch geweld, menstruatie, seksualiteit, moederschap, Nederland
- Description
- Een Oral history project over het verborgen verleden van seksueel misbruik en mishandeling van meisjes binnen de instituties van de rooms-katholieke kerk in Nederland vanaf 1940.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- internaten, rooms-katholicisme, kerken, religieuzen, psychisch geweld, menstruatie, seksualiteit, moederschap, Nederland, Limburg
- Description
- Geïnterviewde (1953) werd geboren in een mijnwerkersgezin in Zuid-Limburg. Met drie maanden werd ze uit huis geplaatst als jongste van vijf kinderen, nadat haar moeder het gezin verliet. Met anderhalf jaar oud werd ze in kindertehuis Baexem geplaatst, op haar derde verhuisde ze naar Jeugddorp Bethanië in Horn. Dit tehuis, onder leiding van de zusters Dominicanessen van Bethanië, bestond uit zestien bungalows waarin de zusters met een groep van achttien kinderen (0-18 jaar oud) leefden. geïnterviewde heeft tot haar zeventiende in het tehuis gezeten (1955-1970) waar ze onder leiding stond van zuster Paula in huisje de Bremhof. Geïnterviewde heeft haar jeugd als liefdeloos en vol straf ervaren, zowel psychisch als lichamelijk. Op haar vierde kreeg ze zonder verdoving een katheter ingebracht, en een pak slaag – op haar blote billen – van de kleuterleidster omdat ze zong terwijl ze ziek in bed lag. Geïnterviewde had op haar zestiende onschuldig briefcontact met haar vriendje. Een groepsgenootje verraadde haar bij de zuster, waarna ze wegliep. Toen ze weer terug was gebracht door de Kinderbescherming werd ze een week lang opgesloten. Geïnterviewde vertelt over het slechte onderwijs op laag niveau voor tehuiskinderen en hoe ze hiertegen in opstand kwam. Op haar zeventiende ging ze als coupeuse werken om niet opnieuw in een tehuis geplaatst te worden. Geïnterviewde heeft zich erg in de steek gelaten gevoeld door haar ouders. Tijdens een proef om bij haar vader te gaan wonen kon hij zijn handen niet thuishouden. Ook overige familie zag ze zelden. Het tehuis heeft ze nooit als vervangende familie ervaren. Geïnterviewde vertelt over de bestraffende omgang met menstruatie en opgesloten worden in een bezemkast waarin een emmer met gebruikte maandverbanden stond. Geïnterviewde was bang om bestraft en vernederd te worden. Het maakte haar eenzaam. Ze vertelt over het geloof en de veranderingen in de jaren zestig. Na het tehuis was er geen begeleiding om in de maatschappij haar draai te vinden. Geïnterviewde heeft verschillende opleidingen gevolgd en banen gehad. Deze liepen spaak wanneer ze in opstand kwam tegen onrecht. Geïnterviewde heeft verschillende relaties gehad en kreeg een dochter. Hiermee heeft ze een moeizame relatie wat haar veel verdriet doet. Ze heeft diverse therapieën doorlopen. Na een ongeluk kreeg ze herbelevingen en raakte in de ziektewet. Na een uitzending over misbruik van jongens vroeg ze een gesprek aan bij de RKK en kwam in contact met het VPKK. Haar zaak is gemeld bij de Commissie HEG en Commissie Deetman. Geïnterviewde wacht op het moment van het interview op een gesprek met de congregatie en hoopt daarmee erkenning te krijgen. Ze wil de slaag op blote billen en opsluiting bij gebruikte maandverbanden opvoeren als seksueel misbruik, ook al weet zij dat dat volgens de geldende definitie lastig is. Geïnterviewde hoopt de relatie met haar dochter te kunnen herstellen. Geïnterviewde toont foto’s, een poesiealbum, gedichten die ze schreef in het tehuis en documentatie van klachtenprocedure. Ze vertelt over een reünie die in 2014 plaatsvond en waar ze met haar zus heen ging.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- gynaecologie, vrouwen in mannenberoepen, vrouwenhulpverlening, patiënten, voorlichting, abortusstrijd, tweede feministische golf, Nederland, 20e eeuw, 21e eeuw
- Description
- VHV04 is gynaecoloog. Zij is betrokken bij diverse vrouwenhulpverleningsprojecten, zoals de DES-aktiegroep, Stichting Tegen Haar Wil, Werkgroep Vrouwen Zonder Baarmoeder, Stichting Admira en Aletta Centrum voor Vrouwengezondheidszorg. Het voorkomen van onnodige medicalisering, goede voorlichting, aandacht voor geweld tegen vrouwen en de positie van vrouwelijke artsen vormen rode draden in haar werkzaamheden. Zij schrijft voorlichtingfolders voor vrouwen over uiteenlopende verloskundige en gynaecologische onderwerpen. VHV04 is als gynaecoloog betrokken bij Women on Waves, de abortusboot die strijdt voor legalisering van abortus, en ook in Nederland is zij expert op het gebied van abortushulpverlening. Momenteel werkt zij als opleider in het Flevoziekenhuis Almere, waar zij haar visie over goede vrouwengezondheidszorg aan jonge artsen probeert door te geven.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Description
- Interviews met vrouwen die de oorlog hebben meegemaakt hebben en lid waren van de CPN.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- vrouwenhulpverlening, oral history
- Description
- Oral history interviews met feministen die een pioniersrol hebben gespeeld in de geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg voor vrouwen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- verkrachtingen, priesters, rooms-katholicisme, kerken, seksualiteit, relaties, emancipatie, moederschap, Nederland, Zuid-Holland
- Description
- MMRKK06 (1955) is afkomstig uit een streng katholiek middenklasse gezin uit Den Haag. Ze werd van haar 7e tot haar 12e misbruikt door een inwonende priester. Ze vertelt over haar jeugd als derde van vier kinderen in een katholiek middenklasse gezin in Den Haag. Moeder was gefrustreerd omdat ze volgens de geldende norm moest stoppen met werken toen de kinderen kwamen. Vader was thuis gewelddadig. Gehoorzaamheid was het allerbelangrijkste en de opvoeding was hard en liefdeloos. Geïnterviewde voelde zich onveilig en alleen thuis. Ze vertelt over de groei van de parochie Pius X in Den Haag. Eén van de nieuwe priesters die werd aangetrokken kwam bij hen inwonen. Tegelijk werd haar moeder actiever in de kerk en was steeds meer van huis. Ze beschrijft hun woning. Ze beschrijft het kerkgebouw en vertelt over de parochie. Ze beschrijft de priester die bij hen kwam wonen, zijn positie in het gezin. Hij schonk haar aandacht en geïnterviewde wilde vreselijk graag lief en braaf gevonden worden. Het seksueel misbruik ontwikkelde zich langzaam, van op schoot zitten en met zijn hand onder haar rokje gaan, tot haar meenemen naar zijn kamer waar ze misbruikt werd. Daarna vertelde hij haar hoe slecht ze was. Ze zag geen mogelijkheid te benoemen wat er gebeurde, en geloofde bovendien wat de dader zei. Ze denkt niet dat het de andere gezinsleden op is gevallen. Bij thuiskomst heeft geïnterviewde een keer haar moeder betrapt met de priester. Haar broer had eenzelfde ervaring. Ze vertelt hoe haar ouders de priester in de zomer van 1966 wegbrachten naar Uithuizen, waar hij ging samenwonen met een vrouw die zwanger was van hem. Hiermee stopte het misbruik. Ze vertelt over de frequentie en omstandigheden waaronder het misbruik plaatsvond, en hoe ze jarenlang geen woorden had om te vertellen wat er gebeurd was. Op de MULO raakte ze goed bevriend met Loes, bij wie ze veel thuis kwam. Dit was een warm bad: het leerde haar hoe een gezin ook kon zijn. Ze had grote moeite haar weg te vinden in de wereld, en was erg verward door man-vrouw relaties. Toen haar eigen dochter negen werd kreeg MMRKK06 haar eerste flashback. Ze viel in een zwart gat. Na een jaar besloot ze hulp te zoeken. Daarmee begon een traject langs een haptonome, psychologen en de Vereniging tegen Seksuele Kindermishandeling. Ze vertelt hoe ze, toen er met de Eerste Commissie Deetman aandacht kwam voor de mannen, besloot naar voren te treden. Haar broer deed namens haar een melding, waarna ze zich zelf ook heeft gemeld. Geïnterviewde vertelt over de relatie met haar broers en zussen. Ze vertelt over haar huwelijk, het gebrek aan veiligheid, haar moeite met grenzen aangeven, relatietherapie. Ze volgt opnieuw een opleiding. Ze beschrijft hoe ze zichzelf langzaam heeft geëmancipeerd en hoe ze leerde zien dat alles niet aan haar lag. Ze uit haar verdriet over haar onvermogen haar kinderen een veiliger thuis te geven. Ze vertelt hoe ze zich door beeldhouwen en zang heeft leren te uitten, en hoe het haar een ‘zijn’ en een stem gegeven. Ze vertelt hoe emotioneel deze processen voor haar zijn. Voor de lotgenotendagen van het Vrouwen Platform Kerkelijk Kindermisbruik schrijft ze gedichten over haar eigen proces. Ze leest hieruit voor en vertelt over het belang van deze dagen. Samen met de interviewer neemt ze haar archief over haar melding bij het Meldpunt Misbruik RKK door. Ze vertelt over het schrijven van een klaagschrift en de informatie die ze van de orde over de priester heeft gekregen. Hieruit bleek dat bekend was dat hij herhaaldelijk was overgeplaatst en gecorrigeerd. Ze vertelt over voor de commissie verschijnen en erkenning krijgen. Geïnterviewde toont een fotoalbum en vertelt aan de hand daarvan over haar jeugd, het doen van de Eerste Heilige Communie, haar dader pater van Scharenburg, en wat het haar doet de foto’s te bekijken. Ze spreekt over de praktijk van overplaatsen in plaats van verantwoordelijk stellen en over de houding van de kerk toen en nu, waarin machtsbehoud volgens haar centraal staat. Ze vertelt ook over naar de kerk gaan en te biecht moeten, waarbij ze bovendien haar dader altijd tegen kon komen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- seksueel geweld, kinderen, rooms-katholicisme, priesters, religie, psychiatrie, zelfdoding, moederschap, Nederland, Gelderland
- Description
- 00.00.00-00.46.00 MMRKK04 (1951) vertelt over haar afkomst en jeugd in Doetinchem. MMRKK04 werd van haar vierde tot haar achtste wekelijks seksueel misbruikt door pater Otten van de nabij gelegen St. Willibrordsabdij de Slangenburg in Gaanderen. Het misbruik vond plaats in de schoenmakerij van haar vader die verbonden was met haar ouderlijk huis, als de pater de schoenen van de abdij kwam brengen ter reparatie. Hij drukte haar iedere week op het hart dit niet aan haar ouders te vertellen omdat dat een doodzonde zou zijn. MMRKK04 vertelt over de psychische druk, haar doodsangst, schuldgevoel en eenzaamheid. Op haar twaalfde vertelde MMRKK04 haar ouders wat er gebeurd was. Deze kwamen hier nooit op terug. De pater bleef langskomen omdat haar vader het werk niet kon missen. Dit duurde tot haar vader overleed, MMRKK04 was toen twintig. Op haar achttiende overleed een broer waarvan MMRKK04 vermoedt dat hij ook slachtoffer was. Toen ze zestien was leerde MMRKK04 haar huidige man kennen. Tijdens hun verkering schreef ze een brief aan hem over het misbruik. 00.46.00-01.23.00 MMRKK04 vertelt hoe ze zich bezit voelde van de pater, zelfs nog toen ze verkering kreeg, hoe het misbruik haar religiebeleving beïnvloedde, en de macht van de kerk over de arbeidersklasse. Op haar twaalfde raakte ze voor het eerst in een depressie. Toen haar dochter vier was, de leeftijd die ze zelf had toen het misbruik begon, stortte MMRKK04 psychisch in. Tijdens een psychose brandde ze in de hel. MMRKK04 vertelt over opgenomen worden, haar zelfmoordpoging, de relatie met haar man, schuldgevoelens naar haar kinderen. Ze kreeg intensieve therapie maar liep een paar jaar later weer vast. Ze zocht naar alternatieven en vond steun in affirmaties, yoga, en een positieve levensbenadering. 01.23.00-02.17.00 In 1996 belde ze de dader op om hem te confronteren. Hetzelfde jaar meldde ze zich bij Hulp & Recht en begon een zaak. Haar eis was dat pater Otten geen positie meer mocht bekleden waarin hij contact zou hebben met kinderen. Ze vertelt uitgebreid over het traject om erkenning te krijgen bij de diverse instanties van de RKK, en om haar eis ingewilligd te zien worden. MMRKK04 benaderde het televisieprogramma Kruispunt en deed haar verhaal. Door het eerste Rapport Deetman realiseerde ze zich dat er veel meer slachtoffers zijn, en besloot ze de strijd voort te zetten ter bescherming van alle kinderen. Hiervoor zocht ze het steeds hoger op binnen de kerk, tot aan kardinaal Simonis. MMRKK04 meldde zich bij Deetman en ging een herstelbemiddelingstraject in, waarbij ze steun ontving van het Vrouwen Platform Kerkelijk Kindermisbruik (VPKK). MMRKK04 vertelt over spiritualiteit, verwerking, de katholieke kerk, het geloof, vergeving van de dader, en over hoe de kerk zich open moet stellen en de misstanden durven te benoemen. 02.17.00-03.04.50 MMRKK04 leest een brief voor die pater Otten schreef aan zijn parochie naar aanleiding van de uitzending van Kruispunt. Aan de hand van haar dossier van meldingen, briefwisselingen, enzovoort, vertelt ze over het traject dat ze heeft doorlopen en haar strijd om erkenning. Meest recent ging ze in gesprek met pater Johan Verschueren, door wie ze zich gehoord voelt. MMRKK04 toont privéfoto’s en vertelt erbij over haar leven.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- internaten, rooms-katholicisme, religieuzen, opvoeding, seksueel geweld, psychisch geweld, trauma's, psychiatrie, moederschap, Nederland, Limburg, 1980-1989, 2000-2009
- Description
- Geïnterviewde kwam in 1980 als 14-jarige op internaat Catharinenberg in Oisterwijk, Limburg. Ze vertelt hoe ze daar werd aangerand, verkracht en mishandeld door zuster Petria. Het misbruik duurde tot haar zestiende toen ze van het internaat ging. Geïnterviewde (1966) vertelt over haar jeugd in Noord-Brabant, haar karakter en het gezin waar ze in opgroeide. Haar ouders vonden financiële onafhankelijkheid zeer belangrijk, maar geïnterviewde miste een warm thuis. Geïnterviewde kon niet goed omgaan met de omstandigheden in haar gezin en haar schoolprestaties leden er sterk onder. Ze wilde graag naar kostschool, waar ze een geromantiseerd beeld van had. Op haar veertiende ging ze naar Catharinenberg in Oisterwijk, Limburg. Geïnterviewde beschrijft het gebouw, haar aankomst op het internaat, haar kamertje, het dagritme en haar nieuwe middelbare school. Daar kreeg ze al snel haar eerste vriendje en eerste zoen. Geïnterviewde was jongensachtig, een buitenkind, speels en ondeugend. Ze haalde graag kattenkwaad uit, maar werd daar altijd voor gestraft, vaak in de vorm van buitensluiting. Dit kleine verzet gaf haar het gevoel nog iets eigens te hebben. Ze voelde zich erg eenzaam. Tijdens haar verblijf nam het aantal meisjes op het internaat sterk af. In de weekenden ging geïnterviewde naar huis waarbij ze het moeilijk vond in het stramien te lopen. Ze probeerde, vooral bij haar moeder, aan te geven dat er dingen op het internaat gebeurden die niet hoorden, maar vond geen gehoor. Daarna heeft geïnterviewde er dertig jaar over gezwegen. Geïnterviewde vertelt over haar katholieke opvoeding en haar gezin. Geïnterviewde werd vaak gestraft voor haar eigenzinnigheid, bijvoorbeeld met uitsluiting. Ze stond hierdoor onder grote spanning en ervoer veel psychische druk. Geïnterviewde vertelt over het zeer ernstige en zeer frequente seksueel misbruik door zuster Petria (mevrouw Meulendijks). Geïnterviewde heeft grote moeite te accepteren dat ze uit zichzelf mee ging en voelt zich hierdoor mede schuldig aan haar eigen misbruik. Toen hoopte ze hiermee anderen te beschermen. Ze vertelt gedetailleerd over hoe het misbruik plaatsvond, en probeert te verklaren waar het gedrag van de non vandaan kwam. Geïnterviewde vertelt hoe ze niet het enige slachtoffer van zuster Petria was. In de derde klas van de HAVO moest het internaat sluiten. Geïnterviewde ging in een kostgezin wonen. Geïnterviewde vertelt over hoe ze zichzelf afsloot, en de origine van haar dissociatieve identiteitsstoornis. Toen geïnterviewde negentien was kwam haar zus om bij een ongeval. Geïnterviewde vertelt over vriendschappen waar ze veel steun aan heeft gehad. Geïnterviewde kwam erachter dat niet iedereen stemmen hoort. Ze stippelde voor zichzelf een route uit die haar geluk zou brengen maar niet met het verleden zou confronteren. Geïnterviewde vertelt over haar relaties, opleiding en kinderen krijgen. Na heel gelukkige en goede jaren kreeg geïnterviewde hartklachten. Door het overlijden van haar oma, haar lichamelijke gezondheid en twee reünies van het internaat, waarbij ze zuster Petria confronteerde, ging ze onderuit. Geïnterviewde vertelt hoe ze in 2007 moest stoppen met werken en in het psychische hulpverleningstraject terecht kwam. Achteraf ziet ze hoe het verleden altijd heeft gesluimerd. Geïnterviewde was wel in staat seksualiteit en intimiteit te beleven. Tussen januari 2007 en medio 2014 volgden 113 gesloten opnames, waarna ze gestopt is met tellen. Geïnterviewde vertelt hoe de gesloten opnames en de behandeling die ze kreeg haar opnieuw traumatiseerde. Inmiddels heeft ze veel hulp aan huis zodat er opnamevoorkomend gehandeld kan worden. Geïnterviewde vertelt hoe haar kinderen omgaan met de situatie. Geïnterviewde vertelt over het traject dat ze sinds 2008 heeft doorlopen om euthanasie te mogen plegen op grond van geestelijk lijden. Ze vertelt over kiezen om te sterven, het moederschap en haar kinderen. Toen het misbruik van jongens naar buiten kwam, zag geïnterviewde op de website van KLOK een oproep voor getuigenissen over Catharinenberg. Haar verhaal bleek nagenoeg identiek aan dat van een andere vrouw. De houding van de advocaat van zuster Petria deed geïnterviewde besluiten zelf ook te melden bij de commissie Deetman en een procedure te starten. Geïnterviewde vertelt over het moeizame en zware proces, het ontmoeten van een ander slachtoffer en over het Vrouwen Platform tegen Kerkelijk Kindermisbruik. Geïnterviewde toont foto’s van vroeger.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, rolgedrag, seksueel geweld, mishandeling, vrouwenhulpverlening, vrouwenhuizen, jodendom, kinderbescherming, psychiatrie, lesbische vrouwen
- Description
- VO3 (Den Haag, 4 april 1929) is een van de oprichters van het eerste Blijf van m’n Lijfhuis in Amsterdam. Ze vertelt over haar jeugd: over de relatie met haar vader en moeder, over haar nierziekte en de psychische problemen van haar broertje, en over hoe ze als niet-joods kind met joodse familieleden de jodenvervolging en de hongerwinter beleeft. Op haar achttiende gaat ze naar de School voor Maatschappelijk Werk in R. Vanwege de dingen die ze als kind heeft meegemaakt, specialiseert ze zich in hulpverlening aan probleemkinderen. Ze gaat werken als bedrijfsmaatschappelijk werkster bij textieldrukkerij Vlisco in Helmond, waar ze zowel haar eerste liefde S. als haar latere echtgenoot leert kennen. Met hem krijgt VO3 vier kinderen. Na de geboorte van de vierde gaat ze weer werken. Het huwelijk loopt stuk door de problemen die de psychische problemen van haar man veroorzaken. Na de scheiding gaat VO3 samenwonen met S. in Asterdam. Met anderen beginnen ze de praatgroep Purperen Mien, later omgedoopt in Paarse September. Hierna richt VO3 samen met anderen in 1974 het eerste Blijf van m’n Lijfhuis op, met als uitgangspunt zelfhulp. Ze beschrijft de ontwikkeling van de organisatie: intakes en kinderwerk opzetten, maatregelen nemen tegen agressie tussen bewoonsters, vrijwilligers opleiden, het begin van de overheidssubsidie. Ze zetten het straatverbod als hulpmiddel op de kaart en krijgen de politie zover vrouwenmishandeling te gaan registreren. Noor blijf acht jaar intensief betrokken bij het huis, naast haar fulltime docentschap aan de Sociale Academie. Ze ontmoet T. , met wie ze sindsdien een lat-relatie heeft. Ze gaat supervisie geven aan stagiaires en later aan groepswerkers bij het Joods Maatschappelijk Werk. Ze verdiept zich in de joodse geschiedenis en cultuur en leidt praatgroepen op een conferentie over het ondergedoken kind. Terugkijkend op haar werk, concludeert ze dat kinderen en groepswerk daarin altijd centraal hebben gestaan.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, rolgedrag, seksueel geweld, mishandeling, vrouwenhulpverlening, vrouwenhuizen, vreemdelingenrecht, multicultureel, eerwraak, psychiatrie
- Description
- VO5 (Den Haag, 11 februari 1948) is oud-directeur van het Blijf van m’n Lijfhuis Alkmaar. Ze komt uit een socialistisch, ongelovig gezin, belast door de ervaringen van de ouders in de Tweede Wereldoorlog. Na de ULO volgt ze een jaar vormingsschool en daarna de opleiding kinderverzorging. Haar schooltijd ervaart ze als een groot feest. Op haar achttiende gaat ze werken bij de Martha Stichting in Alphen aan den Rijn. Ze verkeert in de marge van linkse politieke kringen. In haar volgende baan in het Zeehospitium in Katwijk ontmoet ze haar man. Ze wordt snel zwanger, krijgt twee kinderen en gaat weer verder met werken en studeren wanneer de jongste drie is. De botsingen met haar man over de rolverdeling thuis leiden later tot een tijdelijke scheiding. Ze komt in de vrouwenhulpverlening terecht wanneer ze wordt aangenomen als oproepkracht bij FIOM-huis Cortona in Leiden. Daarna gaat ze werken in de crisisopvang en in de psychiatrie, waar een heel andere cultuur en methodiek heersen. Ze keert terug naar de vrouwenhulpverlening wanneer ze leidinggevende wordt in het FIOM-huis Klein Henegouwen in Rotterdam, en daarna directeur van het Blijf van m’n Lijfhuis in Alkmaar. Ze vergelijkt de twee organisaties en beschrijft het opbouwen van relaties met gemeente en politie. In haar Alkmaarse tijd komt er langzaam meer financiële ruimte, en maakt de organisatie een cultuuromslag naar meer openheid en systeemgericht en krachtgericht werken. Ze vertelt hoe de moord op een ex-bewoonster haar inspireert tot het nieuwe opvanghuisconcept van het Oranje Huis. Nadat Alkmaar zich aansluit bij de Blijf-groep is er voor haar geen plaats meer in de organisatie en stopt ze met betaald werk.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, vrouwenhulpverlening, opvangcentra, multicultureel, vluchtelingen, eerwraak, 20e eeuw, Nederland
- Description
- VO4 is geïnterviewd als zorgcoördinator van de Blijf Groep. Ze komt als volwassen vrouw naar Nederland en belandt in de Amsterdamse krakersbeweging. Daar wordt ze verliefd op een man, met wie ze trouwt. Ze studeert aan de CICSA, de Sociale Academie in Amsterdam, en zet daar met andere buitenlandse studenten onderwijs op met een multiculturele invalshoek. Na een paar jaar vertrekt ze met haar man naar Costa Rica, waar hij veldwerk doet voor zijn studie antropologie en zij stage loopt. Ze werkt daarna kort voor de Verenigde Naties in Belize voor ze terugkeren naar Nederland. Na haar afstuderen gaat ze – eerst als vrijwilliger, na een half jaar betaald – werken bij het Blijf van m’n lijf Huis in Zaanstad. Als enige allochtoon loopt ze tegen cultuurverschillen aan, maar vormt ze voor buitenlandse vrouwen juist het aanspreekpunt. Ze maakt de ontwikkeling van de Blijf van m’n Lijfhuizen mee: van zelfhulp tussen lotgenoten naar vrouwenwerk, vrouwen- en kinderwerk naar systeemgericht werken: van focussen op de vrouw als slachtoffer naar werken met vrouw én man. Vanaf 1999 is ze betrokken bij het opzetten van een aantal Steunpunten Huiselijk Geweld en van een vrouwenopvanghuis in Nicaragua, bij het Eliashuis in Amsterdam en bij het Komitee Zelfstandig Verblijfsrecht Migrantenvrouwen. Ze beschrijft de omslag naar het werken met mannen volgens de methodiek begeleide terugkeer. In 2008 wordt haar gevraagd het Meldpunt Eergerelateerd Geweld op te zetten, waar ze op het moment van het interview nog werkt.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, rolgedrag, seksueel geweld, vreemdelingenrecht, mishandeling, vrouwenhulpverlening, vrouwenhuizen
- Description
- VO2 (Delft, 2 maart 1952) is directeur-bestuurder van de Blijf Groep. Ze beschrijft haar jeugd in een calvinistisch gezin en de relatie met haar vader en moeder. Ze studeert sociale pedagogiek in Amsterdam, en ontmoet in die tijd haar man, met wie ze snel trouwt maar pas na tien jaar kinderen krijgt. Vrijwilligerswerk brengt haar in haar studietijd in contact met het Amsterdamse Vrouwenhuis en de vrouwenbeweging. Ze houdt afstand van het dogmatische feminisme, maar wordt wel gevormd door de therapeutische groepen waar ze samen met haar man aan deelneemt. Ze wordt in 1979 stafmedewerker bij het Eliashuis in Amsterdam en een paar jaar later directeur. Ze bouwt een landelijk netwerk van contacten op met collega-opvanghuizen, waar uiteindelijk ook het Blijf van m’n Lijfhuis deel van gaat uitmaken. De onderlinge ideologische verschillen blijven lang een obstakel, maar ze vinden elkaar uiteindelijk in de gezamenlijke belangenbehartiging voor hun cliënten. Eind jaren tachtig werkt ze nauw samen met de gemeente Amsterdam. Ze beschrijft hoe organisaties steeds verder professionaliseren en hun cliënten centraal gaan stellen in plaats van hun eigen belangen. Wetenschappelijk onderzoek brengt de problematiek van huiselijk en seksueel geweld steeds beter in kaart en zorgt op de lange duur voor meer draagvlak en betere methodieken. Op aandringen van Aleid komen er de Steunpunten Huiselijk Geweld. In 2000 fuseren het Eliashuis en het Amsterdamse Blijf van m’n Lijfhuis tot Vrouwenopvang Amsterdam met Aleid als directeur. Ze beschrijft de ontwikkeling naar systeemgericht werken (niet alleen met het slachtoffer, maar ook met de dader), de komst van de problematiek van het zelfstandig verblijfsrecht, de strijd om subsidie, het nieuwe concept van het Oranje Huis. Ze evalueert het principe van zelfhulp in contrast met het hedendaagse uitgangspunt om het stoppen van het geweld centraal te zetten. Ze besluit met haar verwachtingen van huidige en toekomstige ontwikkelingen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- Blijf van m'n Lijf, huiselijk geweld, maatschappelijk werk, rolgedrag, seksueel geweld, mishandeling, vrouwenhulpverlening, vrouwenhuizen, eerwraak, multicultureel, zwarte vrouwenbewegingen, anti apartheid, lesbische vrouwen
- Description
- V01 is oud-directeur van het Blijf van m’n Lijfhuis Amsterdam. Ze groeit beschermd op in Nijmegen en studeert daarna psychologie in Groningen. Ze wordt slachtoffer van seksueel geweld en komt zo in contact met Tegen Haar Wil, waar ze vrijwilliger en later coördinator wordt. Ze is daarnaast betrokken bij de anti-apartheidsbeweging. Met haar vriendin J. vertrekt ze naar Amsterdam, waar ze kort in de anti-apartheidsbeweging werkt en vervolgens in de vrouwenhulpverlening. Bij de Sigra heeft ze als taak de vrouwenhulpverlening overal in reguliere organisaties op de agenda te krijgen. Ze zit in het bestuur van Tegen Haar Wil Amsterdam en is daar betrokken bij de omslag van activisme naar reguliere hulpverlening. Na de Sigra wordt ze directeur van het Blijf van m’n Lijfhuis, dat dan net de omslag van zelfhulp naar professionele hulpverlening gemaakt heeft. Ze vertelt over hoe de organisatie dan werkt, met kinderwerk en vrouwenwerk en gastvrouwen voor de avond en nacht, over wat voor vrouwen er zitten, hulp en conflicten onderling, misbruik dat van de opvang gemaakt wordt, de problemen rond het geheime adres. Ze krijgt een relatie met E., die 25 jaar duurt tot E. in 2011 overlijdt. Ze vertelt uitvoerig over E's activisme en hun band. VO1 initieert nieuwe ontwikkelingen als een tussenhuis, waar vrouwen naartoe kunnen doorstromen vanuit de crisisopvang, en daderhulpverlening. Door wetenschappelijk onderzoek krijgt de problematiek van huiselijk geweld meer aandacht, maar meer geld komt er pas veel later. Er rijzen nieuwe thema’s, zoals de problematiek rond verblijfsvergunningen van getrouwde vrouwen, gedwongen prostitutie en eerwraak. Na vier jaar bij het Blijf van m’n Lijfhuis maakt ze verder carriere in de reguliere (geestelijke) gezondheidszorg. Naast haar werk is ze betrokken bij NIKIM, een club die de gezondheidszorg wil verbeteren.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- communisme, politieke partijen, lagere klasse, vrouwenbewegingen, tweede wereldoorlog, Nederland
- Description
- Interview met een vrouw, geboren in 1927. Ze komt uit een a-politiek arm boerengezin en moet als 12-jarige gaan werken. Ze ontmoet haar echtgenoot, die uit een politiek bewust gezin komt, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij wordt lid van de Communistische Partij Nederland (CPN) en actief in het verzet. Na de oorlog gaat hij twee jaar naar Nederlands-Indië. In 1949 trouwen ze. Ze wordt ook lid van de CPN. Ze raakt betrokken bij het Algemeen Nederlands Jeugd Verbond (ANJV), later ook bij de Eenheids Vakcentrale (EVC) en de Nederlandse Vrouwen Beweging (NVB). Ze bezoekt CPN-avonden met sprekers, film of toneel en is zelf actief bij een theatergroep. Haar man is metaalarbeider en wordt vanwege zijn politieke overtuiging vaak voor zijn werk naar het buitenland gezonden. Zorg voor huishouden en gezin komen vooral op haar schouders terecht. Vanwege hun politieke activiteiten zijn ze meermalen bedreigd en in de gaten gehouden door de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). De echtgenoot van geïnterviewde wordt door de partij bekritiseerd en beschuldigd van 'Beria-praktijken'. Voor het echtpaar blijft onduidelijk waarom. Tijdens de jaren tachtig zijn beide actief bij het Drachtster Anti-Fascisme Komitee (DAFK). De echtgenoot wordt bedreigd door de Vikingjeugd. Omdat de politie weinig met deze zaak doet, wordt door het DAFK het Dossier Drachten aangelegd.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- therapieën, gezinnen, diversiteit, zwarte vrouwen, beroepsonderwijs, vrouwenhulpverlening, tweede feministische golf, Suriname, Verenigde Staten, Indonesië, Nederland, 20e eeuw, 21e eeuw
- Description
- VHV01vertelt in het interview over de invloed die het vele verhuizen in haar leven met zich meebrengt. Hoe zij in contact komt met Dolle Mina. Hoe zij zich realiseert hoe seksistisch en racistisch de samenleving eigenlijk is. Zij vertelt hoe zij steeds zoekt naar een balans tussen het hebben van ruimte voor verschillen, ruimte voor eigenheid en het zoeken naar overeenkomsten. Voor haar staat de dialoog en het blijven luisteren naar elkaar centraal. Kijken naar de verbanden en niet oordelen. Deze uitgangspunten hanteert zij ook in haar werk als hulpverlener. Voor haar is het belangrijk dat de hulpverlening gedifferentieerd is, dat er oog is voor culturele verschillen. Jessurun beschrijft in het interview hoe ook in de vrouwenbeweging mensen met een andere culturele achtergrond tegen het dominante witte vertoog aanlopen. Zij vertelt in het interview over de spanning tussen het feminisme en gezinstherapeuten, over de relatie met andere vrouwenhulpverleningsinstanties zoals De Maan en op dit gebied actieve vrouwen in het Dercksen Centrum en de Psychotheek. Jessurun heeft altijd sterk de behoefte om haar kennis en inzichten te verspreiden, vandaar haar drang om te publiceren. Zij vertelt hoe zijzelf heeft geleerd om dingen minder persoonlijk te nemen, strategisch na te denken en de situatie vanuit het dynamische te benaderen. In het interview reflecteert zij ook op de relatie met haar moeder en vader en hoe zijzelf een ambitieuze moeder is waar haar kinderen last van hebben. Zij vertelt dat zij in haar leven vaak het gevoel heeft dat zij niet gezien en gehoord wordt. Zij is de jongste van het gezin, het prinsesje, maar ze voelt zich tegelijkertijd verantwoordelijk voor alles en iedereen. VHV01 is betrokken (geweest) bij Dolle Mina, Werkgroep 'Feminisme en Systeembenadering', Collectief Transculturele Therapeuten, Stichting De Maan.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- communisme, politieke partijen, vrouwenbewegingen, tweede wereldoorlog, oral history, Nederland
- Description
- Interview met een vrouw, geboren in 1926 en afkomstig uit een communistisch gezin. Beide ouders zijn lid van de Communistische Partij Nederland (CPN) en haar vader later van de Revolutionair-Socialistische Arbeiderspartij (RSAP). Hij wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog gefusilleerd vanwege zijn activiteiten in het verzet. Na de oorlog wordt ze actief lid van de CPN. Ze is onder andere penningmeester van een afdeling en houdt de financiën bij van De Waarheid. Samen met haar echtgenoot, die ze bij de CPN ontmoet, colporteert ze en doet ze vaak mee aan demonstraties. Haar echtgenoot wordt enkele keren ontslagen vanwege zijn politieke voorkeur. Ze blijven actief tot de CPN opgaat in GroenLinks.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- communisme, politieke partijen, abolitionisme, vrouwenbewegingen, tweede wereldoorlog, oral history, Nederland
- Description
- Interview met een vrouw geboren in 1914 en afkomstig uit een links georiënteerd middenstandsgezin. Haar ouders zijn actief in de geheelonthoudersbeweging en zelf wordt ze lid van de Jongelieden Geheelonthoudersbond (JGOB). In 1935 wordt ze lid van de Communistische Partij Nederland (CPN) en later van de Nederlandse Vrouwen Beweging (NVB). Vanwege haar politieke voorkeur kan ze geen baan vinden als onderwijzeres. Ze ontmoet haar echtgenoot tijdens een activiteit van de CPN en ze trouwen in 1939. Om te voorkomen dat hij naar Duitsland moet om te werken, is hij het grootste deel van de Tweede Wereldoorlog ondergedoken bij familie. De echtgenoot van de geinterviewde zit in de gemeenteraad van Krommenie voor de CPN (1946-1973) en later in Zaanstad (1974-1978). Hij is ook actief bij de Eenheids Vakcentrale (EVC). Zij is actief bij de vrouwenbeweging en later bij een coöperatie voor levensmiddelen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- rooms-katholicisme, feminisme, vrouwen in het ambt, feministische theologie, tweede feministische golf, vrouwenorganisaties, rolgedrag, oecumene, seksualiteit, kerken, acties, zorgarbeid, betaalde arbeid, poëzie, theologie, protestantisme, predikanten, mystiek, leraren, vrouwenbewegingen, vrouw en geloofbewegingen, oral history
- Description
- Twee oral history interviews met kerkelijke vrouwen
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- communisme, politieke partijen, lagere klasse, vrouwenbewegingen, tweede wereldoorlog, Nederland
- Description
- Interview met een vrouw, geboren in 1918 en afkomstig uit een links georiënteerd gezin. De Tribuneverkoper uit de buurt brengt haar in contact met een pantomime vereniging van de communistische partij. Via deze groep ontmoet ze enkele bekende leden van de Communistische Partij Nederland (CPN). Tijdens de oorlog verspreidt ze onder andere de illegale Waarheid. Na de oorlog blijft ze actief voor de CPN. Ze verkoopt communistische kranten, doet mee met geldinzamelingsacties, is districtbestuurder van de partij, penningmeester van een vrouwenvredesorganisatie en lid van de zangvereniging Door Onthouding Sterk. Ook haar echtgenoot, afkomstig uit een communistisch gezin, is actief betrokken bij de CPN en diverse commissies. Hij zit enige tijd in de gemeenteraad. Na de opheffing van de CPN is ze fanatiek gaan sporten. Op haar 80ste loopt ze voor het laatst de Dam tot Damloop.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- communisme, politieke partijen, vrouwenbewegingen, tweede wereldoorlog, oral history, Nederland
- Description
- Interview met een vrouw, geboren in 1927. Ze is twee jaar als haar moeder overlijdt en kort daarna gaat ze in een meisjestehuis wonen, waar ze tot haar zestiende blijft. Via een broer die communist is, raakt ze geïnteresseerd in het communisme en betrokken bij de Communistische Partij Nederland (CPN). In 1949 verhuist ze naar Heerenveen en gaat op het kantoor werken van de Bond van Land- en Zuivelarbeiders (BLZ) van de Eenheids Vak Centrale (EVC) in Groningen. Ze wordt actief lid van de CPN: ze helpt mee met pamfletten verspreiden: zit in het districtsbestuur: notuleert op vergaderingen: is agent van De Waarheid. Haar man leert ze kennen bij de CPN en ze trouwen in 1951. Ze heeft in de gemeenteraad van Heerenveen gezeten voor de CPN.