In het interview vertelt VHV06 over haar uiteenlopende activiteiten op het gebied van de vrouwenhulpverlening. Zij stelt met name de mis(ver)standen over vrouwen in de psychische en somatische gezondheidszorg aan de kaak en het gebrek aan kennis van vrouwen over hun eigen lichaam. VHV06 werkt in eerste instantie vanuit de gevestigde instellingen, maar is ook altijd actief in het alternatieve hulpverleningscircuit. Zij reflecteert op de ontwikkeling van de (vrouwen)hulpverlening en maakt de balans op. VHV06 beschrijft hoe de manier van denken binnen de vrouwenbeweging aansluit bij de manier van denken die zij al heeft: de autonomie in het denken en doen is voor haar het belangrijkste, het recht om te denken en te doen wat je wilt. Over haar persoonlijke leven vertelt VHV06 over de depressie en de verdwijning van haar grootmoeder en het vroege overlijden van haar moeder. Het persoonlijke is voor VHV06 politiek en het politieke persoonlijk, zij laat zich in haar carrière altijd leiden door vragen die in haar eigen leven spelen.