Refine your search
Categories
Language
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 50
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Yarba, Meryem > Interviewer
- Contributor
- Nagel, Ira > Interviewer
- Contributor
- Qiu, Zixin > Interviewer
- Contributor
- Vries, Cindy > Interviewer
- Contributor
- Ramnares, Rajshri > Interviewer
- Contributor
- Oosterbeek, Marjoleine > Interviewer
- Contributor
- Ter Horst, Nathalie > Interviewer
- Contributor
- Griffioun, Evelien > Interviewer
- Contributor
- van Zeijl, Sabine > Interviewer
- Thesaurus
- migratie, Nederland, huwelijken, religie
- Description
- Levensverhalen en familierecepten van eerste generatie migrantenvrouwen geinterviewd door hun dochters
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- seksueel geweld, kinderen, rooms-katholicisme, priesters, religie, psychiatrie, zelfdoding, moederschap, Nederland, Gelderland
- Description
- 00.00.00-00.46.00 MMRKK04 (1951) vertelt over haar afkomst en jeugd in Doetinchem. MMRKK04 werd van haar vierde tot haar achtste wekelijks seksueel misbruikt door pater Otten van de nabij gelegen St. Willibrordsabdij de Slangenburg in Gaanderen. Het misbruik vond plaats in de schoenmakerij van haar vader die verbonden was met haar ouderlijk huis, als de pater de schoenen van de abdij kwam brengen ter reparatie. Hij drukte haar iedere week op het hart dit niet aan haar ouders te vertellen omdat dat een doodzonde zou zijn. MMRKK04 vertelt over de psychische druk, haar doodsangst, schuldgevoel en eenzaamheid. Op haar twaalfde vertelde MMRKK04 haar ouders wat er gebeurd was. Deze kwamen hier nooit op terug. De pater bleef langskomen omdat haar vader het werk niet kon missen. Dit duurde tot haar vader overleed, MMRKK04 was toen twintig. Op haar achttiende overleed een broer waarvan MMRKK04 vermoedt dat hij ook slachtoffer was. Toen ze zestien was leerde MMRKK04 haar huidige man kennen. Tijdens hun verkering schreef ze een brief aan hem over het misbruik. 00.46.00-01.23.00 MMRKK04 vertelt hoe ze zich bezit voelde van de pater, zelfs nog toen ze verkering kreeg, hoe het misbruik haar religiebeleving beïnvloedde, en de macht van de kerk over de arbeidersklasse. Op haar twaalfde raakte ze voor het eerst in een depressie. Toen haar dochter vier was, de leeftijd die ze zelf had toen het misbruik begon, stortte MMRKK04 psychisch in. Tijdens een psychose brandde ze in de hel. MMRKK04 vertelt over opgenomen worden, haar zelfmoordpoging, de relatie met haar man, schuldgevoelens naar haar kinderen. Ze kreeg intensieve therapie maar liep een paar jaar later weer vast. Ze zocht naar alternatieven en vond steun in affirmaties, yoga, en een positieve levensbenadering. 01.23.00-02.17.00 In 1996 belde ze de dader op om hem te confronteren. Hetzelfde jaar meldde ze zich bij Hulp & Recht en begon een zaak. Haar eis was dat pater Otten geen positie meer mocht bekleden waarin hij contact zou hebben met kinderen. Ze vertelt uitgebreid over het traject om erkenning te krijgen bij de diverse instanties van de RKK, en om haar eis ingewilligd te zien worden. MMRKK04 benaderde het televisieprogramma Kruispunt en deed haar verhaal. Door het eerste Rapport Deetman realiseerde ze zich dat er veel meer slachtoffers zijn, en besloot ze de strijd voort te zetten ter bescherming van alle kinderen. Hiervoor zocht ze het steeds hoger op binnen de kerk, tot aan kardinaal Simonis. MMRKK04 meldde zich bij Deetman en ging een herstelbemiddelingstraject in, waarbij ze steun ontving van het Vrouwen Platform Kerkelijk Kindermisbruik (VPKK). MMRKK04 vertelt over spiritualiteit, verwerking, de katholieke kerk, het geloof, vergeving van de dader, en over hoe de kerk zich open moet stellen en de misstanden durven te benoemen. 02.17.00-03.04.50 MMRKK04 leest een brief voor die pater Otten schreef aan zijn parochie naar aanleiding van de uitzending van Kruispunt. Aan de hand van haar dossier van meldingen, briefwisselingen, enzovoort, vertelt ze over het traject dat ze heeft doorlopen en haar strijd om erkenning. Meest recent ging ze in gesprek met pater Johan Verschueren, door wie ze zich gehoord voelt. MMRKK04 toont privéfoto’s en vertelt erbij over haar leven.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Tekin, Emine > Interviewer
- Contributor
- Orhan, Gulay > Interviewer
- Thesaurus
- diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, allochtonen, onderwijs, oorlog en vrede, religie, vrouwenbewegingen, zwarte vrouwenstudies, 20e eeuw, interview (form), Eritrea, Oost-Afrika, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV03, geboren in 1962 in Keren, Eritrea. Haar moeder werkt voor een Italiaanse familie, haar vader is een handelsreiziger. Haar ouders zijn nooit getrouwd geweest en ze groeit op bij haar moeder en bij de familie waar haar moeder voor werkt. Deze familie ziet ze als haar eigen familie: ze heeft ‘co-ouders’ en een Eritrese ‘broer’ die ook door de familie is opgevangen. Ze wordt koptisch gedoopt maar krijgt de vrijheid om zelf te kiezen hoe ze invulling aan religie wil geven. Geloof blijft haar hele leven een herkenningspunt. Op haar zevende ontmoet ze voor het eerst haar vader en zijn andere kinderen waarna ze af en toe contact houden. Ze gaat naar een Engelse meisjesschool en is leergierig. Op haar negende vertrekt haar ‘co-moeder’ naar Italië, haar moeder twee jaar later ook. DIV03 blijft in Eritrea en gaat naar een kostschool. Vervolgens breekt in 1974 de revolutie en in 1975 de oorlog uit. Dit is een enge, indrukwekkende periode voor haar waar ze van haar elfde tot haar vijftiende in zit. Ze komt hier ongeschonden uit. Op haar vijftiende belooft ze haar vader op zijn sterfbed om te vluchten, dit doet ze in september 1977. Ze komt uiteindelijk in Nederland terecht. Hier leert ze snel Nederlands. Ze woont kort in Friesland maar gaat naar Amsterdam om te trouwen met een Eritrese man die ze daar heeft ontmoet. Na de geboorte van haar eerste dochter beëindigt ze haar huwelijk. Van 1982 tot 1994 werkt ze als tolk. In 1991 voltooit ze de studie rechten aan de Vrije Universiteit. Binnen de vrouwenbeweging is ze in eerste instantie actief bij vrijwilligerswerk voor vluchtelingen. Ze probeert hierin zoveel mogelijk te bereiken en het beleid dat gevoerd wordt te veranderen. Door haar groeiende activiteiten probeert ze inspraak in organen te krijgen en de stemmen van vrouwen zichtbaar te maken. Ze is medeoprichtster van de vrouwenraad. Ze heeft tien jaar bij het Instituut voor Transculturele Ontwikkeling (ISIS) gewerkt, waar ze veel met projecten over mensenrechten te maken krijgt. In 1999 wordt ze rechter-plaatsvervanger. In 2005 wordt ze lid van de Commissie Gelijke Behandeling, hier werkt ze nu nog steeds voor. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
Showing 1-3 of 3 records.