MARVA02 (Amsterdam, 23 juli 1923) groeit op in haar geboortestad. Ze vertelt over hoe ze als jonge vrouw de Tweede Wereldoorlog en de Hongerwinter beleeft en in die tijd illegale blaadjes verspreidt. Vlak na de oorlog werkt ze enkele maanden bij het Nederlands consulaat in Zweden en bij warenhuis Gerzon in Amsterdam, voor ze op haar 22e toetreedt tot de Marva uit een zucht naar avontuur. Ze krijgt daarvoor een opleiding van enkele weken en komt daarna terecht bij de Verbindingsdienst, waar ze administratief werk doet. Ze vertelt over het uniform en over de reacties die ze krijgt als ze erin over straat loopt. Ze wordt in november 1946 op eigen verzoek naar Nederlands-Indië uitgezonden, per vliegtuig, en werkt daar in Batavia als secretaresse bij de Codedienst. Ze vertelt over uitstapjes, dansfeesten, de manier waarop de mannelijke militairen op de vrouwen in dienst reageren en over de dagelijkse routine. Na twee jaar keert ze terug naar Nederland met het schip de Willem Ruys en verlaat ze de Marva. In later jaren heeft ze nog tot op hoge leeftijd mee gemarcheerd in militaire parades en defilés en haar medailles gedragen, maar ze heeft zich nooit echt militair gevoeld omdat ze nooit iets met gevechtshandelingen van doen heeft gehad.
Oral history interview met een vrouw (geboren aan het begin van de jaren twintig van de twintigste eeuw in een middenklasse gezin), waarvan de ouders en broer lid waren van de NSB. Haar moeder was ook lid van de Nationaal Socialistische Vrouwen Organisatie (NVSO). Zelf was ze lid van de Jeugdstorm. Op Dolle Dinsdag vluchtte ze met haar ouders naar Duitsland. Na de bevrijding is ze anderhalf jaar geïnterneerd geweest. In het interneringskamp is ze slachtoffer geworden van seksuele mishandeling.