Refine your search
Categories
Language
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 50
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, emancipatie, etniciteit, gender, dekolonisatie, migratie, onderwijs, racisme, vrouwenstudies, antropologie, seksualiteit, lesbisch, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijke beroepen, wetenschappelijk medewerkers, 20e eeuw, interview (vorm), Suriname, Verenigde Staten, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV09, geboren op 13 juli 1950 in Paramaribo, Suriname. Ze groeit op als vijfde kind in een gezin waarvan de vader inspecteur van de politie is. In 1951 verhuist het volledige gezin naar Nederland. In het begin van het interview vertelt DIV09 uitgebreid over de geschiedenis van haar familie, zowel van vaders als van moeders kant, waarin etniciteit, ras en klassenverschil een grote rol hebben gespeeld. DIV09s ouders stimuleren hun kinderen om te studeren en succesvol te zijn. Vooral tijdens haar jeugd is haar vader haar rolmodel. Zij wil een carrière, niet als haar moeder huisvrouw zijn. Maar ook haar opa van moeders kant heeft invloed. Hij was erg voor een onafhankelijk Suriname en op de hand van de vrijheidsstrijders. Haar vader zette zich juist af tegen alles wat Surinaams was. Als DIV09 achttien is, in 1968, vertrekt zij na haar middelbare schooltijd voor een jaar via een uitwisselingsprogramma naar de Verenigde Staten. Zij woont daar bij een wit gezin en bezoekt de lokale highschool. Daar realiseert zij zich dat zij een vrouw is met een kleur en dat zij moet kiezen welke identiteit zij heeft. Zijzelf noemt dat intersectionaliteit: het is niet voldoende om alleen naar gender te kijken, of alleen naar seksualiteit, of alleen naar ras, maar dat het om intersectie van die drie belangrijke assen gaat en wat daarin normaal geacht wordt. Na haar verblijf in de Verenigde Staten begint DIV09 met een rechtenstudie in Nijmegen. Ze sluit zich aan bij de Surinaamse en Antilliaanse studenten in de internationale studentenvereniging die bezig zijn met de dekolonisatie van Suriname en de zwarte bevrijdingsbeweging in de Verenigde Staten. Na een jaar stapt ze over naar culturele antropologie in Amsterdam. Tijdens haar studie gaat zij zich inzetten voor de Vrouwenbeweging. In eerste instantie realiseert zij zich dat ook hier weer alles wit is en ras en etniciteit geen enkele rol spelen, terwijl dat voor haar wel zo is. Pas later, als rond de onafhankelijkheid van Suriname steeds meer zwarte vrouwen naar Nederland komen, vindt zij daarbij aansluiting en gaat ze deel uitmaken van de opbloeiende zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging (zmv). Vlak voor haar afstuderen in 1981 begint ze als ambtenaar in de buitendienst van het Bureau Landelijk Contact bij het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. In deze functie geeft zij voorlichting aan gemeenten en sociaal-culturele instellingen over het verkrijgen van subsidies voor minderhedenbeleid in Zuid-Holland. Vanaf 1984 werkt ze bij de Gemeente Amsterdam als coördinator minderhedenbeleid. In het begin van de jaren tachtig ontdekt zij ook haar lesbisch zijn en gaat zich in die wereld verdiepen. In 1987 vertrekt zij naar de Verenigde Staten om aan de University of California in Los Angeles (UCLA) te promoveren. Tijdens haar onderzoek naar seksuele relaties binnen de Surinaamse vrouwencultuur - “mati-werk” genoemd - woont zij negentien maanden in Suriname. [einde interview 1] [interview 2] Ze vertelt uitgebreid over “mati”, over haar promotieonderzoek en hoe dat ontvangen wordt. Ze krijgt daarna een aanstelling aan Oberlin College in Ohio om vrouwenstudies te doceren, maar na een jaar gaat ze liever terug naar Nederland, waar ook haar partner woont. In maart 1994 vervolgt ze haar wetenschappelijke carrière aan de Universiteit Utrecht. In 2001 wordt ze daar aangesteld als hoogleraar zmv, een leerstoel van het IIAV, tegelijkertijd met het aanvaarden van een functie als directeur van de organisatie Gender Etniciteit en Multiculturaliteit in het hoger onderwijs. Ze vertelt over de soms heftige reacties op haar hoogleraarschap. Terugblikkend op haar carrière denkt ze dat ze altijd voor de muziek uit heeft gelopen en kwesties aan de orde heeft gesteld die voor veel mensen ongemakkelijk waren. Nu ze met emeritaat is, doet ze nog steeds onderzoek en publiceert ze wetenschappelijk, maar hoopt ze ook een roman te schrijven en weer meer tijd te hebben voor haar poëzie. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, sociale klasse, migratie, onderwijs, racisme, vrouwenstudies, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijke beroepen, wetenschappelijk medewerkers, 20e eeuw, interview (form), Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV01, geboren op 28 december 1944 in Kralendijk, Bonaire. Ze groeit op op Curaçao in een fijn gezin met een jonger broertje en zusje. Haar vader, een Curaçaoenaar, is ambtenaar en politicus, haar moeder is Dominicaanse en opgeleid tot apothekeres. Op haar tiende verhuist DIV01 met haar broer naar Nederland om naar het gymnasium te gaan: een paar jaar later zal de rest van het gezin volgen. Ze zit eerst op een katholieke kostschool en gaat op haar zestiende scheikunde studeren aan de Gemeente Universiteit Amsterdam, maar kiest later voor Spaans. Tijdens die studie wordt ze lid van de commissie buitenland van de studentenvereniging ASVA, waarmee ze actie voert rond politieke kwesties en oorlogen die in die tijd spelen in Suriname, Vietnam, Chili etc. Ook is ze actief lid van de Communistische Partij Nederland (CPN). Na haar afstuderen gaat ze doceren aan de Rijksuniversiteit Leiden en raakt ze betrokken bij de zwarte feministische beweging. Met o.a. Ciska Pattipilohy richt ze documentatiecentrum Flamboyant in Amsterdam op. Ze werkt een aantal jaren bij het IAV (Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging) waar haar opdracht is diversiteit in de collectie te brengen, en schrijft columns voor het tijdschrift Opzij. Later werkt ze bij E-Quality, waar ze zich echter niet kan inzetten voor de vrouwenzaak zoals ze had verwacht. Na haar ontslag besluit ze terug te keren naar Curaçao, waar ze op het moment van het interview nog altijd doceert aan de universiteit. DIV01 heeft een dochter en vertelt dat het moederschap voor haar ook heel belangrijk is. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, migratie, dekolonisatie, vluchtelingen, onderwijs, racisme, lesbisch, biseksualiteit, vrouwenstudies, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, kraakbewegingen, managers, 20e eeuw, interview (form), Indonesië, Nieuw-Guinea (eiland), Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV08, geboren op 7 april 1967 in Delft. Ze groeit op als de dochter van een Papoea-vader (de bekende onafhankelijkheidsactivist Nicolaas Jouwe) en een Indische moeder. Voor DIV08 geboren werd vluchtte het gezin met DIV08’s oudere broers naar Nederland toen Nieuw-Guinea deel werd van Indonesië. Ook in Nederland blijven haar ouders zich inzetten voor de rechten van de Papoea’s. Hoewel zijzelf in Nederland is geboren, heeft haar familiegeschiedenis veel impact op haar gehad. Op haar zestiende raakt zij betrokken bij de kraakscene en gaat in Delft in een kraakpand wonen. Daar ontluikt haar feministisch en activistisch bewustzijn. Ze realiseert zich dat het wel een erg ‘witte’ plek is, maar van het bestaan van zwart feminisme heeft ze nog geen idee. Na haar kraaktijd gaat ze in Utrecht cultuurgeschiedenis en vrouwenstudies doen, en volgt colleges bij onder andere Rosi Braidotti, Bell Hooks, Angela Davis, Judith Butler en Maaike Meijer. Aan het einde van haar studie wordt zij student-assistent bij Gloria Wekker, die als zwarte intellectuele vrouw een belangrijk rolmodel voor haar wordt. Samen met medestudent Marlies Mensink doet ze een oral history interviewproject onder Papoeavrouwen in Nederland. DIV08 vertelt uitgebreid over de zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging (ZMV) in Nederland. Na haar afstuderen wordt DIV08 projectmanager Cultuurfonds en later adjunct-directeur bij Mama Cash, een organisatie die investeert in activiteiten van vrouwen. Ze reist veel internationaal en gaat daardoor deel uitmaken van wat zij noemt het global feminism. Ze vertelt uitgebreid over haar Mama Cash-tijd. DIV08 vertelt dat zij rond haar achttiende belangstelling krijgt voor het lesbisch zijn. In haar Mama Cash-tijd begint zij met het lesbisch zijn te experimenteren. Ten tijde van het interview heeft zij een mannelijke partner. Zij beschouwt haar lesbisch zijn meer als politiek. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Orhan, Gulay > Interviewer
- Contributor
- Tekin, Emine > Interviewer
- Thesaurus
- emancipatie, vrouwenstudies, onderwijs, actiegroepen, migratie, diversiteit, racisme, huwelijken, opvoeding, familierelaties, allochtonen, zwarte vrouwenbewegingen, 20e eeuw, tweede wereldoorlog, interview (vorm), Nederlands-Indië, Indonesië, oral history
- Description
- Oral history interview met DIV02, geboren op 26 februari 1926 in Makassar op het eiland Celebes in Nederlands-Indië en afkomstig uit een welgesteld gezin. Haar vader is een eigen ondernemer van Molukse afkomst en haar moeder heeft een gemengde afkomst maar is inlands. Beide zijn Christen. Ze heeft drie broers. Ze heeft een Europese opvoeding gehad, gaat naar de HBS en op school is ze erg goed in Nederlands. Vooral haar vader heeft een grote rol gespeeld bij de ontwikkelingen in haar leven. De Tweede Wereldoorlog is de grootste ommekeer in haar jeugd. De Japanse bezetting ziet ze ondanks alles als een rijke ervaring. Na de bevrijding gaat ze terug naar de HBS en haalt ze haar diploma. Vervolgens studeert ze drie en een half jaar rechten in Nederland. In Nederland identificeert ze zich pas echt met Indonesië en uiteindelijk stopt ze met haar studie om op deze wijze te demonstreren tegen de militaire acties in 1948. In Nederland ontmoet ze tijdens haar studie haar man. Terug in Indonesië trouwen ze en brengen ze zeventien jaar samen door. DIV02 krijgt werk in de bibliotheek en hier leert ze het belang van informatie voor ontwikkeling. Deze ontdekking neemt ze de rest van haar leven mee. Informatie en taal blijken haar grootste interesses en deze interesses zet ze later in bij haar activiteiten voor de vrouwenbeweging. In 1968 vertrekt ze met haar vier kinderen definitief naar Nederland. Ze vindt werk bij de bibliotheek aan de Universiteit van Amsterdam, maar verlaat deze al snel voor het Tropeninstituut en aldaar het Documentatie Centrum Ontwikkelingslanden. In 1973 wordt ze door een Deense feministe geïnspireerd over de positie van vrouwen in ontwikkelingslanden. Dit is haar eerste aanraking met vrouwenemancipatie. Hierna groeit haar belangstelling voor dit onderwerp alleen maar. Ze werkt vanaf 1987 mee bij vrouwencentrum Flamboyant en is daar een grote en belangrijke waarde voor de documentatie van informatie over vrouwen. Ze is actief binnen de zwarte vrouwenbeweging en ze brengt het onderscheid tussen de witte en de zwarte vrouwenbeweging in kaart. Bij de witte vrouwenbeweging voelden de zwarte-, migranten-, en vluchtelingenvrouwen zich volgens haar niet betrokken genoeg. Bij de zwarte vrouwenbeweging draagt ze bij aan de opbouw, de organisatie (van documentatie) en is ze een algemeen referentiepunt. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Poortvliet, Nienke > Interviewer
- Contributor
- Naezer, Marijke > Interviewer
- Contributor
- Aerts, Mieke > Interviewer
- Contributor
- Henkes, Barbara > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, ontwikkelingslanden, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, oral history, sociale bewegingen, socialistisch feminisme, tweede feministische golf, vrouwenbewegingen, vrouwenstudies, actiegroepen, jaren zeventig, seksualiteit, subculturen, gender, anticonceptie, universiteiten, wetenschappelijke beroepen
- Description
- Oral history interviews met vrouwen die actief waren in Dolle Mina
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Pieterse, Josien > Interviewer
- Thesaurus
- rooms-katholicisme, feminisme, theologie, tweede feministische golf, vrouwenorganisaties, rolgedrag, oecumene, seksualiteit, kerken, actiegroepen, acties, zorgarbeid, betaalde arbeid, oral history
- Description
- Oral history interview met VK01 over haar rol in de kerk. VK01 wordt geboren in een groot rooms-katholiek gezin in Elden. Haar vader was hoofd van de plaatselijke openbare school. Ze vertelt over haar jeugd, de vanzelfsprekende plaats van de kerk daarin, de normen en waarden die ze van huis uit meekreeg, haar geloofsbeleving, Godsbeeld en hoe dit veranderde in de loop van de jaren. Na de lagere school gaat ze naar de HBS in Arnhem. In de Tweede Wereldoorlog moet het gezin VK01 Elden verlaten. Via Huusse komen ze bij een gereformeerd gezin in Ede terecht, waar ze kennismaakt met het protestantisme. Op de middelbare school krijgt ze oog voor rolpatronen in kerk en maatschappij. Haar scheikundelerares Marga Klompé heeft veel voor haar betekend, ook voor haar werk in de kerk. Ze gaat medicijnen studeren in Utrecht. Door haar huwelijk moet ze haar studie afbreken. Ze doet een verkorte opleiding tot medisch analist. De eerste jaren van haar huwelijk werken mevrouw VK01 en haar man in Indonesië, waar hun eerste kind wordt geboren. Terug in Nederland krijgen ze nog twee kinderen. Al snel begint het patroon dat haar echtgenoot werkt en zij voor de kinderen zorgt, te wringen. Ze start een afdeling van het Katholiek Vrouwengilde. Ook raakt ze betrokken bij de Raad van Kerken en een katholieke organisatie voor jeugdwerk. Het valt haar soms zwaar als één van de weinige vrouwen binnen besturen van (kerkelijke) organisaties. Ze maakt zich zorgen over haar imago als moeder en huisvrouw. Haar man moet wennen aan alle activiteiten buitenshuis. Ze vertelt over veranderingen in de kerk en in de samenleving, en hoe ze daarin participeert, bijvoorbeeld in het project seksuele opvoeding van het Katholiek Bureau Geestelijk Gezondheidszorg. Ze wordt coördinator van het Katholiek Bureau voor Seksualiteit en Relaties. Ondertussen volgt ze cursussen op het gebied van seksuologie, relaties en vormingwerk. Ze zet zich in voor gelovigen die in de knel komen tussen de kerkelijke leer en het dagelijks leven, dat in de jaren zestig en zeventig sterk verandert onder invloed van de seksuele revolutie. Ze pleit voor vernieuwingen binnen de kerk, maar loopt tegen conservatieve bisschoppen aan. Ze vertelt over haar verhouding tot het feminisme en de betekenis van feministisch theologe Tine Halkes, en hoe Dorothee Sölle en Simone Weil haar geïnspireerd hebben: over het ontstaan en activiteiten van de Acht Mei Beweging (in 1985), waarvan ze zeven jaar voorzitter is geweest: hoe haar houding tot de kerk als instituut veranderd is en over haar groeiende verbinding met de oecumene. Ze blikt terug op hoe ze zorg voor kinderen en huishouden, en haar werk gecombineerd heeft en wat haar (schoon)ouders daarvan vonden: geeft haar mening over hedendaagse vernieuwingen binnen de katholieke kerk in Nederland en haar visie op de toekomst van de kerk.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Poortvliet, Nienke > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, acties, actiegroepen, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, jaren zeventig, 1970-1979, oral history, tweede feministische golf, vrouwenbewegingen, vrouwenhuizen, sociale bewegingen, vrouwenstudies, Marie, word wijzer, Brood en Rozen
- Description
- Oral history interview met DM05 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM05 wordt op vier augustus 1934 geboren op Sumatra, Nederlands-Indië in een gezin met zes kinderen. DM05 haar vader is een Nederlandse planter en haar moeder is Armeens. De Tweede Wereldoorlog maakt ze op Java mee. Haar broer en vader worden gevangen gezet en pas na de oorlog worden ze weer herenigd. Na de onafhankelijkheid van Indonesië moet het gezin echter weg en in 1950 keren ze terug naar Nederland, naar Dordrecht. Hier komt DM05 terecht bij de kunstenaarsvereniging Pictura, waar ze haar latere man Bouke IJlstra leert kennen. Terwijl ze op de Rietveld Academie in Amsterdam zit wordt ze zwanger, waardoor ze de Academie moet verlaten. In 1956 trouwt ze met IJlstra, samen hebben ze drie kinderen. Eind jaren zestig sluit ze zich in Dordrecht aan bij de actiegroep De Kabouters, bij Aloha en zet ze het Dordrechtse kunstenaars café op. Vanuit dit café ontstaat de Dordrechtse Dolle Mina groep die vanaf 1969 actief is. Later sluiten zij zich aan bij de beweging in Amsterdam. Bij Dolle Mina houdt ze zich bezig met acties voor een abortuswetgeving. Ze gaat in april 1972 mee op de huifkartocht om een petitie tegen de wetsvoorstellen over abortus aan minister-president Barend Biesheuvel af te leveren. Verder is ze actief bij de scholingsactie Marie wordt Wijzer, de Manifestatie in het Amsterdamse Bos en draagt ze bij aan het boek Meid, wat ben ik bewust geworden: vijf jaar Dolle Mina (Den Haag 1975). In Dordrecht blijft ze actief en helpt ze bij het opzetten van de boekwinkel Brood en Rozen (circa 1975) en het vrouwenhuis in Dordrecht. Dit huis krijgt op dertien november 1975 een vaste locatie en staat in het teken van vrouwenemancipatie. Na 1975 worden de acties van Dolle Mina minder en stopt ook DM05. In Dordrecht blijft ze actief bij de vrouwenbeweging en is ze fotograaf, kunstenaar en huisvrouw.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Özmen, Kivilcim > Interviewer
- Thesaurus
- actiegroepen, diversiteit, emancipatie, etniciteit, gender, migratie, vluchtelingen, onderwijs, racisme, vrouwenstudies, zwart feminisme, zwarte vrouwenbewegingen, wetenschappelijke beroepen, wetenschappelijk medewerkers, 20e eeuw, interview (vorm), Ethiopië, Verenigd Koninkrijk, Nederland
- Description
- Oral history interview met DIV07, geboren in 1954 in Addis Abeba, Ethiopië. Ze groeit op in een gegoede middenklasse familie met voor Ethiopische begrippen ongewoon gelijke verhoudingen tussen mannen en vrouwen, waarin ook voor meisjes groot belang aan onderwijs wordt gehecht. Rond haar vijftiende raakt ze al een beetje betrokken bij de marxistisch geïnspireerde Ethiopische studentenbeweging. Als ze op zeventienjarige leeftijd in Londen gaat studeren, komt ze daar terecht in de studenten- en vrouwenbeweging die sterk verbonden is aan de revolutionaire beweging in Ethiopië. In 1974 wordt Haile Selassie afgezet en moet haar familie, die verbonden was met zijn regime, vluchten. DIV07 krijgt in Engeland de vluchtelingenstatus en mag gratis haar studie afmaken. Ze wil daarna doorstuderen en krijgt daarvoor een beurs aan het ISS (International Institute of Social Studies) in Den Haag, waar ze onder andere de nieuwe richting vrouwenstudies doet en na haar studie ook anderhalf jaar werkt. In Nederland ziet ze geen zwarte vrouwen in de mainstream van de vrouwenbeweging zoals in Engeland, en raakt ze betrokken bij het begin van de zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging (zmv). Ze is in 1986 actief in de oprichting van de stichting Flamboyant, een documentatiecentrum over zmv. Later gaat ze zich exclusiever bezighouden met vluchtelingen en is ze betrokken bij de oprichting van de VON, de federatie van vluchtelingenorganisaties in Nederland. Daarbinnen neemt ze het initiatief tot het vormen van een vrouwenraad om specifieke vluchtelingenvrouwenkwesties op de agenda te zetten, zoals de zelfstandige verblijfstatus. Rond 1992 wordt met de komst van veel Somaliërs naar Nederland de kwestie van de vrouwenbesnijdenis een hot item. De aanleiding voor dit interview is het Aletta project ‘Diversiteit’ om levensverhalen van prominente vrouwen met een migrantenachtergrond op beeld vast te leggen.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Naezer, Marijke > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, acties, actiegroepen, vrouwencafés, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, jaren zeventig, 1970-1979, 20e eeuw, lesbische vrouwen, Mama Cash, oral history, prostitutie, sociale bewegingen, subculturen, tweede feministische golf, vrouwenbewegingen, mensenrechten, vrouwenstudies, gender, Wij Vrouwen Eisen
- Description
- Oral history interview met DM03 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM03 wordt in 1947 geboren als enig kind van Joods-Duitse ouders. Wanneer ze tien is, overlijdt haar moeder. Haar vader heeft een ijzerzaak en verdient in de periode van de wederopbouw een vermogen. Op jonge leeftijd krijgt hij een hersentumor, waardoor DM03 opgroeit met een invalide vader. In 1969 begint ze met de studie politicologie aan de Universiteit van Amsterdam, die ze in 1976 afrondt. Ze is actief lid van de studentenbeweging en is in 1969 bij de bezetting van het Maagdenhuis. Van 1969 tot 1973 is ze actief bij Dolle Mina, ze neemt onder andere deel aan de actie ‘Op de Vrouw Af’. Bij Dolle Mina probeert ze veranderingen te introduceren en praatgroepen op te richten. Ze stapt uit de beweging wanneer ze denkt dat hiervoor geen plek is. In 1972 komt ze in aanraking met het opkomende Radicaal Feminisme. Ze is in 1974 samen met Ria Sikkes en Selma Leydesdorff één van de oprichters van ‘Wij Vrouwen Eisen’ en in 1978 één van de acht initiatiefnemers van het vrouwencafé Saarein. In 1973 erft ze 2,5 miljoen gulden. In 1983 richt ze samen met vier anderen Mama Cash op, een stichting die initiatieven van vrouwen in de hele wereld financiert. Haar geërfd vermogen dient als startkapitaal. In 2006 heeft Mama Cash al meer dan 5500 projecten in binnen- en buitenland gesteund. In 2003 treedt ze af als voorzitter van het bestuur van Mama Cash. Hetzelfde jaar richt ze DM03 Consultancy op, een bureau voor financieel advies en filantropie, waar ze ten tijde van dit interview nog steeds werkt.
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Poortvliet, Nienke > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, actiegroepen, acties, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, jaren zeventig, 1970-1979, oral history, seksualiteit, tweede feministische golf, sociale bewegingen, vrouwenbewegingen, mensenrechten, vrouwenstudies, gender, GroenLinks, politiek, uitgeverijen
- Description
- Oral history interview met DM02 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM02 wordt in 1941 geboren en groeide op in Den Haag. Ze heeft een Poolse moeder die als illegale dienstmeid werkt bij een rijke familie in Den Haag. Haar ouders trouwen in 1939 en krijgen vier kinderen. Haar jeugd brengt ze door op Katholieke meisjesscholen. Van haar zestiende tot haar negentiende zit DM02 op de Vrije Academie. Tot haar vijfentwintigste heeft zij een bijbaan bij een verzekeringsbedrijf, ze trouwt met een verzekeringsagent. In 1966 wordt DM02'’ eerste dochter geboren en in 1968 haar tweede dochter. Aan het begin van de jaren zeventig eindigt haar huwelijk en zorgt ze alleen voor haar twee dochters. In de jaren zestig begint ze haar werk bij de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH). Ze groeit binnen deze organisatie en wordt redacteur bij Sekstant. In 1969 is ze één van de medeoprichters van Dolle Mina en de Stichting Uitgeverij Dolle Mina. Binnen Dolle Mina was zij nauw betrokken bij de strijd voor een abortuswetgeving, de opzet van het ‘Werkende Wijven Plan’ en de aanstelling van de eerste ombudsvrouw in Nederland. In 1974 richt ze samen met Marjan Sax en Selma Leydesdorff ‘Wij Vrouwen Eisen’ op, DM02 wordt voorzitter. In 1977 richt DM02 samen met onder andere Anja Meulenbelt en Selma Leydesdorff de feministische uitgeverij Sara op. Tussen 1992 en 1994 is ze bestuurslid in het partijbestuur van GroenLinks en in 1997 is ze voor GroenLinks kandidaat voor de verkiezingen van Zuid-Holland. Sinds 2000 is ze gemeenteraadslid in Den Haag. I
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Naezer, Marijke > Interviewer
- Thesaurus
- abortusstrijd, acties, actiegroepen, Dolle Mina, eerste feministische golf, emancipatie, feminisme, jaren zeventig, 1970-1979, socialistisch feminisme, sociale bewegingen, gender, lezing, Marxism, anticonceptie, seksisme, seksualiteit, tweede feministische golf, universiteiten, vrouwenbewegingen, vrouwenstudies, wetenschappelijke beroepen, oral history
- Description
- Oral history interview met DM04 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM04 wordt geboren op 21 augustus 1947 in Eindhoven. Ze is de eerste dochter van twee geëmigreerde Friezen en is de oudste van vier kinderen. Mede doordat haar vader vroeg sterft ontwikkelt ze een sterk verantwoordelijkheidsgevoel. Studeren wordt thuis erg aangemoedigd en ze is een van de weinige meisjes uit haar milieu die naar de middelbare school en universiteit gaat. Op haar zeventiende begint DM04 met de studie wiskunde in Utrecht. Na twee jaar verandert ze van richting en studeert psychologie en wetenschapstheorie. In 1970 komt ze voor het eerst in aanraking met Dolle Mina. Kort daarna begint ze met acties voeren en zit ze in allerlei groepen, waaronder de Lezingengroep. Wanneer ze naar Amsterdam verhuist treedt ze ook toe tot de stuurgroep van Dolle Mina. Hiernaast is ze actief bij de Marxclub. Van 1971 tot 1974 verblijft ze in de Verenigde Staten en komt daar in aanraking met het Amerikaans feminisme en haar separatistische tactiek. DM04 schrijft verschillende artikelen, onder anderen voor Sextant en de Socialistisch Feministische Teksten. Ze is medeoprichtster van de afdeling Vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze tot haar pensioen in 2011 docente Vrouwenstudies is.
Showing 1-11 of 11 records.