Refine your search
Categories
Language
location city
Auteursrechten status
Refine your search
- Results per page : 50
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Stam, Dineke > Interviewer
- Thesaurus
- rooms-katholicisme, religieuze gemeenschappen, moeder dochterrelatie, vader kindrelatie, opvoeding, mishandeling, kinderarbeid, dwangarbeid, alleenstaande moeders, abortussen, Blijf van m'n Lijf, Nederland, 20e eeuw, 1960-1969, oral history, interview (vorm)
- Description
- “Als je niet opvalt, gaan ze ook niet over je vallen.” DWRK04 is geboren in Rotterdam (1953): haar moeder is dan alleenstaand. Als DWRK04 twee is, krijgt ze een stiefvader, die haar tot haar zevende probeert op zijn naam te zetten. Daar slaagt hij niet in. Vanaf dat moment is ‘vader’ niet meer aardig tegen haar. Ze moet het huis uit, naar een kolonie bij de nonnen. Daar zit ze een week of negen. Daarna woont ze weer twee jaar thuis, tot stiefvader haar probeert te wurgen. Vanaf haar negende gaat DWRK04 eerst naar oma, daarna naar ‘Intermezzo’* en naar het rooms-katholieke ‘Lucia’**, in Rotterdam. Ze wordt steeds plotseling uit huis gestuurd en zit korte periodes op veel plaatsen, ook in Schiedam, Oosterwijk en Oosterhout. Op een bepaald moment lijkt DWRK04 een patroon te zien: als haar stiefvader thuis komt – hij zit bij de Marine – wordt zij weer weggestuurd. Ze denkt dat moeder haar zo wil beschermen tegen haar stiefvader. Wanneer DWRK04 veertien is, mag ze naar haar tante in Breda, daar heeft ze het fijn. Maar ook hier wordt ze weggehaald en in 1967 naar ‘Larenstein’*** in Velp gebracht, onder het mom dat ze van huis is weggelopen. Ze krijgt een voogdes. In Velp heeft ze het niet prettig. Haar eigen kleren worden afgenomen, het is er somber, ze ervaart het als een gevangenis. Werken moet ze in de strijkkamer, van acht tot vijf. Betaald wordt ze er niet voor. Ze voelt zich heel alleen, echte vriendschappen zijn er niet, je bent altijd aan het werk. Wel haalt ze een huishoudcertificaat, na het intern volgen van de huishoudschool. Een dag op Larenstein betekent om 6 uur opstaan, wassen met koud water, aankleden, in de rij naar beneden. Alles in stilte. Praten mag je pas aan het ontbijt. Dan naar de strijkkamer. Het werk is zwaar en steeds staand, zelfs tijdens de koffie. Om 12 uur warm eten. Na de avondboterham is er vrije tijd om iets voor jezelf te doen. Een TV is er nog niet, wel een radio, hoewel de nonnen bepalen waar je naar luistert. Slapen doen ze in een chambrette, waar een bed in staat, een wasbak, een kledingkast en een stoel. Geen enkele privacy. Na 21 uur moet het stil zijn. Op zaterdag hebben ze een halve dag vrij. Ze moeten één keer in de week naar de kerk, en één keer per week biechten. Er wordt veel straf uitgedeeld (gedwongen voeden, kots opeten, minder sigaretten verdienen), maar DWRK04 probeert dat zo goed mogelijk te voorkomen: “Als je niet opvalt, gaan ze ook niet over je vallen.” Ze heeft heimwee en mist haar familie. Na twee en een half jaar in Larenstein, haalt vader haar in november 1969 op om naar huis te gaan. Ze is dan bijna zeventien. Ze kan meteen weer aan het werk, van de ene gevangenis naar de andere. Nu verdient ze wel geld, maar ze mag het niet houden. DWRK04 voelt zich monddood gemaakt, gewend om naar de pijpen van een ander te dansen. Altijd bang voor de gevolgen. Op latere leeftijd krijgt ze last van depressies. Haar leven komt uiteindelijk weer op de rails door contacten binnen de Evangelische gemeenschap, daar heeft ze de ware liefde van God leren kennen en wordt ze geaccepteerd zoals ze is. Haar ouders vergeeft ze, “dan kan je ook weer verder met je leven”. * Intermezzo is een opvanghuis [red.] **Het St. Lucia-gesticht, opgericht door de Paters Minderbroeders in 1866 [red.] ***Huize Larenstein is een van de huizen van de Goede Herder [red.]
- Categories
- Film & Audio/Film & Audio
- Contributor
- Aerts, Mieke > Interviewer
- Contributor
- Henkes, Barbara > Interviewer
- Thesaurus
- abortussen, abortusstrijd, globalisering, andragogie, communisme, ontwikkelingslanden, Dolle Mina, emancipatie, feminisme, kleding, kraakbewegingen, acties, marxisme, oral history, postmodernisme, sociale bewegingen, socialisme, socialistisch feminisme, tweede feministische golf, universiteiten, utopisme, vrouwenbewegingen, vrouwenstudies, wetenschappelijke beroepen, woongroepen, jaren zeventig, 1970-1979
- Description
- Oral history interview met DM01 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM01 wordt geboren op 31 augustus 1945 in Schagen. Haar moeder is dienstbode en komt uit een communistisch arbeidersgezin. Haar vader is de oudste zoon van een rijke dominee uit Naarden. Ze leren elkaar kennen in de Communistische Jeugdbond en trouwen in 1941. Het gezin woont de eerste paar jaren boven de drukkerij van de vader. Wanneer DM01 zes jaar is scheiden haar ouders en gaat ze twee jaar bij haar grootouders in Renkum wonen. Daarna gaat ze weer naar Schagen en woont in bij haar moeder en stiefvader. Ze slaagt niet voor het laatste jaar HBS in Schagen. Ze gaat bij haar vader in Heerenveen wonen en maakt daar haar opleiding af. Na de middelbare school, in 1964, vertrekt DM01 naar Amsterdam. Overdag werkt ze bij een uitgeverij en ’s avonds gaat ze naar het Knorringa avondlyceum. Na een jaar start ze met de studie Kunstgeschiedenis. Samen met haar twee jaar oudere broer Peter woont ze in Kattenburg, een levendige volkswijk waar veel kunstenaars en krakers woonden. In 1966 verandert ze van studie en gaat andragologie aan de Universiteit van Amsterdam studeren. Ze studeert af in 1974. In deze periode komt ze in aanraking met actiegroepen en neemt ze deel aan Vietnamdemonstraties, de bezetting van het andragogisch instituut (IWA) en de Maagdenhuisbezetting. In januari 1970 hoort DM01 voor het eerst over Dolle mina en is ze af en toe aanwezig bij acties en vergaderingen. Vanaf 1972, als Dolle Mina met de eerste abortusacties begint, gaat ze zich actiever inzetten bij Dolle Mina. Charley, haar toenmalige vriend, ontwerpt het logo van Dolle Mina: de vuist in het vrouwenteken. In 1975 krijgt ze een baan als begeleider van de groep 'Emancipatie en socialisme' bij het Derde Wereldcentrum van de Universiteit Nijmegen. In 1978 word DM01 aangesteld bij Vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam. Hierdoor gaat er een nieuwe theoretische en historische wereld voor haar open. Ze zit ook in de commissie van het Nederlands Centrum Ontwikkelingssamenwerking. In 1981 neemt DM01 een sabbatical van zeven maanden en gaat met haar gezin naar Bonaire om aan het boek 'Vrouwenstudies, een Inleiding' te schrijven. In 1994 promoveert ze met haar proefschrift over het Utopisch Socialisme. DM01 is auteur van verschillende boeken, artikels, brochures en pamfletten. In 2009 wordt de eerste Saskia Poldervaartprijs aan haar uitgereikt. Ze overlijdt op 17 november 2011 aan de gevolgen van kanker.
Showing 1-2 of 2 records.