Vrouwelijke troubadours, die sinds de jaren zestig van de vorige eeuw trobairitz worden genoemd, genieten tot op de dag van vandaag slechts een geringe bekendheid. Auteur gaat in op de literaire nalatenschap van deze vrouwen, die allen tot de hoge adel behoorden. Het gaat om een groep vrouwen die literair en muzikaal actief waren in de twaalfde en dertiende eeuw in het Zuiden van Frankrijk. Omdat de trobairitz hun gedichten in de Occitaanse taal schreven maakt hen tot de eerste auteurs van vrouwelijke lyriek in de volkstaal.