Het lijken merkwaardige koppels, de ruige (massa)moordenaars op death row in Texas en hun vriendinnen, middelbare huisvrouwen uit Europa. Polman beschrijft de 'doodstrafindustrie' in de Verenigde Staten en de mensen die erdoor worden vermalen. In dit boek volgt ze jarenlang vrouwen die hun lotverbinden met dat van terdoodveroordeelden in Texas: niet alleen de Nederlandse en andere trans-Atlantische 'dollies' in de goedkope motels rondom death row op het Texaanse platteland, maar ook de dames van Texas' eigen, piepkleine antidoodstrafbeweging en families die na de executie van man of vader achterblijven met de erfenis, vaak niet meer dan wat brieven en een tafelventilator. En ze ontmoet de terdoodveroordeelden zelf.