In Frankrijk is de afgelopen decennia veel wetgeving tot stand gebracht ter verbetering van de positie van vrouwen. Deze voortvarende aanpak van de Franse wetgever valt des te meer op, omdat Franse vrouwen traditioneel een duidelijk ondergeschikte positie hebben ingenomen. Van de ware stroom aan wetten en maatregelen die op uiteenlopende gebieden tot stand is gebracht, wordt er in dit artikel een aantal afzonderlijk besproken, om ze vervolgens te toetsen aan de eisen die in kwalitatief opzicht aan anti-discriminatiewetgeving dienen te worden gesteld. Aan het slot van dit artikel zal blijken dat vooral de meest recente regelingen uitmunten door een sterke probleemgerichtheid en een adequate instrumentering en dat een vergelijking op deze punten met de Nederlandse wetgeving in het voordeel van de Franse regelingen uitvalt.
Aan de hand van de paper 'Vrouwenkiesrecht en maritale macht' van Marianne Braun gaat auteur in op de rechtspositie van de vrouw in 19e eeuw. Toendertijd is de rechtspositie van de vrouw in Nederland een weinig benijdenswaardige. In de publieke sfeer heeft de vrouw juridisch niets relevants te zeggen, in de private evenmin. Inmiddels is er op dit gebied het een en ander veranderd. Publiekrechtelijk bezit de vrouw tegenwoordig zowel passief als actief kiesrecht. Privaatrechtelijk is zij sedert 1957 volledig handelingsbekwaam