Auteur gaat in op de vraag hoe we eerwraak moeten begrijpen en hoe de overheid erop zou moeten reageren. Er blijken meerdere alternatieve verklaringen voor eerwraak te bestaan, waarvan er één, een culturele beeldbepalend is geweest in het publieke debat. Hoe men eerwraak verklaart, heeft consequenties voor hoe men er beleidsmatig op reageert. Auteur betoogt dat eerwraak een cultureel geïnpireerde praktijk is, die fungeert als een manier om sekseverhoudingen te reguleren, zonder dat dit inhoudt dat men deze praktijk tolereert.
Internationale migratie heeft Nederland niet alleen verrijkt met allochtonenculturen, maar ook heeft geconfronteerd met een vorm van geweld die hier voordien onbekend was: eerwraak. Ingegaan wordt op de vragen hoe de rechtspraak hiermee moet omgaan en of eerwraak een culturele traditie is of een vorm van vrouwenonderdrukking. En waarom houden feministische organisaties zich nog afzijdig?