De auteur sprak met een aantal allochtone vrouwen om te toetsen of ze voldeden aan het stereotype beeld dat er van hen bestaat: vooral als slachtoffer van hun cultuur en religie en veelal onderdrukt door hun man. Ze beschrijft vijf centra - Gronings Multicultureel Vrouwencentrum Jasmijn, vrouwenorganisatie Al Amal in Utrecht, Wereldvrouwen in Nijmegen, multicultureel moedercentrum De Koffiepot in Den Haag en vrouwencentrum Nisa for Nisa in Amsterdam-Slotervaart - waar migrantenvrouwen worden gestimuleerd hun kracht aan te boren en hun talenten te ontwikkelen. Daarnaast worden enkele portretten en levensverhalen van de bezoeksters geschetst.