Puttend uit eigen ervaring vertelt Elisabeth Gille over de onzekerheid, de pijn, het onbegrip van de omgeving, de eenzaamheid die het lot zijn van de borstkankerpatiënt. Ze schreef de belevenissen van haar alter ego op in de vorm van een absurdistische theatervoorstelling. Vertaling van: Le crabe sur la banquette arrière (1994)