Mede onder invloed van de tweede feministische golf werden allerlei vormen van romantiek beschouwd als vrouwenonderdrukkend. Deze kritiek kan getypeerd worden als rationalistisch. Het rationalisme is nu eerder zelf het mikpunt van feministische kritieken geworden. In het artikel van Vintges wordt echter het rationalistische feminisme van Simone de Beauvoir verdedigd tegen aantijgingen van masculinisme. Aandacht verder voor o.a. de lesbische romantische fictie, de romantisering van de `zwarte man' door westerse vrouwen, oosterse vrouwelijkheid in westerse literatuur. In deze bundel blijkt als geheel dat romantiek niet meer als noodzakelijk vrouwonderdrukkend en anti-feministisch beschouwd wordt. Maar de auteurs blijken van mening te verschillen over de plaats van de romantiek in het feminisme. Een vraag die in alle artikelen in meerdere of mindere mate naar voren komt is of het onderscheid tussen hoofd en hart een kwestie van sekseverschil is.