Uitgave t.g.v. het 5-jarig bestaan van Aktiegroep Man-Vrouw-Maatschappij. Met medewerking van C. Nauta, L. Schenk-de Jong, J. Swiebel, P. Verhaart e.a.
Oral history interview met DM03 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM03 wordt in 1947 geboren als enig kind van Joods-Duitse ouders. Wanneer ze tien is, overlijdt haar moeder. Haar vader heeft een ijzerzaak en verdient in de periode van de wederopbouw een vermogen. Op jonge leeftijd krijgt hij een hersentumor, waardoor DM03 opgroeit met een invalide vader. In 1969 begint ze met de studie politicologie aan de Universiteit van Amsterdam, die ze in 1976 afrondt. Ze is actief lid van de studentenbeweging en is in 1969 bij de bezetting van het Maagdenhuis. Van 1969 tot 1973 is ze actief bij Dolle Mina, ze neemt onder andere deel aan de actie ‘Op de Vrouw Af’. Bij Dolle Mina probeert ze veranderingen te introduceren en praatgroepen op te richten. Ze stapt uit de beweging wanneer ze denkt dat hiervoor geen plek is. In 1972 komt ze in aanraking met het opkomende Radicaal Feminisme. Ze is in 1974 samen met Ria Sikkes en Selma Leydesdorff één van de oprichters van ‘Wij Vrouwen Eisen’ en in 1978 één van de acht initiatiefnemers van het vrouwencafé Saarein. In 1973 erft ze 2,5 miljoen gulden. In 1983 richt ze samen met vier anderen Mama Cash op, een stichting die initiatieven van vrouwen in de hele wereld financiert. Haar geërfd vermogen dient als startkapitaal. In 2006 heeft Mama Cash al meer dan 5500 projecten in binnen- en buitenland gesteund. In 2003 treedt ze af als voorzitter van het bestuur van Mama Cash. Hetzelfde jaar richt ze DM03 Consultancy op, een bureau voor financieel advies en filantropie, waar ze ten tijde van dit interview nog steeds werkt.
Oral history interview met DM02 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM02 wordt in 1941 geboren en groeide op in Den Haag. Ze heeft een Poolse moeder die als illegale dienstmeid werkt bij een rijke familie in Den Haag. Haar ouders trouwen in 1939 en krijgen vier kinderen. Haar jeugd brengt ze door op Katholieke meisjesscholen. Van haar zestiende tot haar negentiende zit DM02 op de Vrije Academie. Tot haar vijfentwintigste heeft zij een bijbaan bij een verzekeringsbedrijf, ze trouwt met een verzekeringsagent. In 1966 wordt DM02'’ eerste dochter geboren en in 1968 haar tweede dochter. Aan het begin van de jaren zeventig eindigt haar huwelijk en zorgt ze alleen voor haar twee dochters. In de jaren zestig begint ze haar werk bij de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH). Ze groeit binnen deze organisatie en wordt redacteur bij Sekstant. In 1969 is ze één van de medeoprichters van Dolle Mina en de Stichting Uitgeverij Dolle Mina. Binnen Dolle Mina was zij nauw betrokken bij de strijd voor een abortuswetgeving, de opzet van het ‘Werkende Wijven Plan’ en de aanstelling van de eerste ombudsvrouw in Nederland. In 1974 richt ze samen met Marjan Sax en Selma Leydesdorff ‘Wij Vrouwen Eisen’ op, DM02 wordt voorzitter. In 1977 richt DM02 samen met onder andere Anja Meulenbelt en Selma Leydesdorff de feministische uitgeverij Sara op. Tussen 1992 en 1994 is ze bestuurslid in het partijbestuur van GroenLinks en in 1997 is ze voor GroenLinks kandidaat voor de verkiezingen van Zuid-Holland. Sinds 2000 is ze gemeenteraadslid in Den Haag. I
Oral history interview met DM04 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM04 wordt geboren op 21 augustus 1947 in Eindhoven. Ze is de eerste dochter van twee geëmigreerde Friezen en is de oudste van vier kinderen. Mede doordat haar vader vroeg sterft ontwikkelt ze een sterk verantwoordelijkheidsgevoel. Studeren wordt thuis erg aangemoedigd en ze is een van de weinige meisjes uit haar milieu die naar de middelbare school en universiteit gaat. Op haar zeventiende begint DM04 met de studie wiskunde in Utrecht. Na twee jaar verandert ze van richting en studeert psychologie en wetenschapstheorie. In 1970 komt ze voor het eerst in aanraking met Dolle Mina. Kort daarna begint ze met acties voeren en zit ze in allerlei groepen, waaronder de Lezingengroep. Wanneer ze naar Amsterdam verhuist treedt ze ook toe tot de stuurgroep van Dolle Mina. Hiernaast is ze actief bij de Marxclub. Van 1971 tot 1974 verblijft ze in de Verenigde Staten en komt daar in aanraking met het Amerikaans feminisme en haar separatistische tactiek. DM04 schrijft verschillende artikelen, onder anderen voor Sextant en de Socialistisch Feministische Teksten. Ze is medeoprichtster van de afdeling Vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze tot haar pensioen in 2011 docente Vrouwenstudies is.
Oral history interview met DM05 over haar betrokkenheid bij Dolle Mina. DM05 wordt op vier augustus 1934 geboren op Sumatra, Nederlands-Indië in een gezin met zes kinderen. DM05 haar vader is een Nederlandse planter en haar moeder is Armeens. De Tweede Wereldoorlog maakt ze op Java mee. Haar broer en vader worden gevangen gezet en pas na de oorlog worden ze weer herenigd. Na de onafhankelijkheid van Indonesië moet het gezin echter weg en in 1950 keren ze terug naar Nederland, naar Dordrecht. Hier komt DM05 terecht bij de kunstenaarsvereniging Pictura, waar ze haar latere man Bouke IJlstra leert kennen. Terwijl ze op de Rietveld Academie in Amsterdam zit wordt ze zwanger, waardoor ze de Academie moet verlaten. In 1956 trouwt ze met IJlstra, samen hebben ze drie kinderen. Eind jaren zestig sluit ze zich in Dordrecht aan bij de actiegroep De Kabouters, bij Aloha en zet ze het Dordrechtse kunstenaars café op. Vanuit dit café ontstaat de Dordrechtse Dolle Mina groep die vanaf 1969 actief is. Later sluiten zij zich aan bij de beweging in Amsterdam. Bij Dolle Mina houdt ze zich bezig met acties voor een abortuswetgeving. Ze gaat in april 1972 mee op de huifkartocht om een petitie tegen de wetsvoorstellen over abortus aan minister-president Barend Biesheuvel af te leveren. Verder is ze actief bij de scholingsactie Marie wordt Wijzer, de Manifestatie in het Amsterdamse Bos en draagt ze bij aan het boek Meid, wat ben ik bewust geworden: vijf jaar Dolle Mina (Den Haag 1975). In Dordrecht blijft ze actief en helpt ze bij het opzetten van de boekwinkel Brood en Rozen (circa 1975) en het vrouwenhuis in Dordrecht. Dit huis krijgt op dertien november 1975 een vaste locatie en staat in het teken van vrouwenemancipatie. Na 1975 worden de acties van Dolle Mina minder en stopt ook DM05. In Dordrecht blijft ze actief bij de vrouwenbeweging en is ze fotograaf, kunstenaar en huisvrouw.