Medewerksters in het Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging op Keizersgracht 264 te Amsterdam. Madelon van Toulon van der Koog (1907-1998) achter het bureau, de andere Machteld Mathes of Lia van Heemstra. Van Toulon van der Koog was bibliothecaresse van oktober 1937 tot juli 1940, toen het IAV door de Duitse bezetter werd gesloten en even later leeggehaald. Zij was daar bij aanwezig.
De Nederlandse Vrouwenbeweging (NVB) bestaat 35 jaar. Sylvia Woods (bekend van documentaire Union Maids) als speciale gast. Zij was in Chicago één van de oprichtsters van de bond van wasserijwerksters.
Portret van de feministe Corry Tendeloo. Zij was o.a. lid van de Tweede Kamer. Foto afkomstig uit fotoalbum behorende bij de afdeling 'De vrouw en de vrede' van de tentoonstelling 'De Nederlandse Vrouw 1898-1948'.
Ans Bakker, bestuurslid van het IDC. Daarnaast is ze esperantist, initiatiefnemer van Marie word wijzer, FNV. Waarschijnlijk tijdens een vergadering over het Centraal Punt Informatievoorziening, in 1981 of 1982.
In 2006 heeft Monika Gärtner bij het Politiek Vrouwenoverleg in 2006 in Duitsland het voorstel gedaan om weer een Wereldvrouwenconferentie te organiseren. Sinds 1995 was er geen Vrouwenconferentie meer geweest. Tijdens het Politiek Vrouwenoverleg vertelden vrouwen uit de hele wereld over hun strijd en ervaringen: over activiteiten van vrouwen op de hele wereld. Met strijdbare vrouwen uit de hele wereld werd vastgesteld dat het nu tijd is om met actieve vrouwen aan de basis zelf een wereldvrouwenconferentie te organiseren. In maart 2008 komen de initiatiefneemsters bij elkaar in Venezuela: vrouwen uit Duitsland, Venezuela, Ecuador en Argentinië bespreken het plan. Ze besluiten zich in te zetten om een Wereldvrouwenconferentie in maart 2011 in Venezuela, honderd jaar na de eerste Internationale Vrouwendag. Zie ook: 100027129.
Aletta Henriëtta Jacobs (Sappemeer, 9 februari 1854 – Baarn, 10 augustus 1929) was arts en feministe. Jacobs was niet de eerste vrouwelijke studente, dat was enkele eeuwen eerder Anna Maria van Schurman, maar wel de eerste die een universitaire studie succesvol afrondde. Ze legde in 1877 en 1878 haar artsexamen af, waarmee ze de eerste vrouwelijke Nederlandse arts werd. Ze streed voor het vrouwenkiesrecht.
Tijdens het 12e internationale congres van International Alliance of Women for Suffrage and Equal Citizenship in Istanbul, Turkije, werd een openbare vergadering over vrede voorgezeten door Rosa Manus en Bayan Seniha Rauf.
Rosa Manus kwam november 1941 in het vrouwenkamp te Ravensbrück terecht. Zij werd in maart 1942 vergast. Na de oorlog werd Manus tijdens een bijeenkomst van de Wereldbond van Vrouwen in Amsterdam herdacht. Bij die gelegenheid werd een gedenksteen op het familiegraf op de begraafplaats Zorgvlied geplaatst met het opschrift: 'Rosa Manus: Geboren te Amsterdam in 1881, overleden en begraven in het Duitse concentratiekamp te Ravensbrück 1943, heeft haar organisatietalent en haar mensenkennis, haar energie en haar vermogen aangewend om de VROUWEN VOORUIT TE HELPEN ..weinigen hebben Rosa Manus in toewijding en onbaatzuchtigheid overtroffen'
Zina's Beautysalon tijdens Women inc. Festival 2007. Met een koptelefoon op kunnen vrouwen tijdens een schoonheidsbehandeling bij Zina's verhalen- en schoonheidssalon luisteren naar de geschiedenis van vrouwen die zich iedere dag opnieuw aan het leven geven. Collectie Mieke Schlaman.
Doel van Arachne, Vrouwenadviesbureau Overheidsbeleid, was het ondersteunen en adviseren van de brede Nederlandse vrouwenbeweging bij het beïnvloeden van het beleid van de (rijks)overheid op het gebied van emancipatie en gelijkberechtiging van vrouwen: hiertoe werden onder andere conferenties gehouden en diverse brievenacties aan regering en kamerleden geïnitieerd: ook werd jaarlijks de `Prinsjesdagborrel' gehouden om contacten tussen de vrouwenbeweging, politici, ambtenaren en journalisten te bevorderen: er verschenen twee periodieken Feiten en Cijfers en Invloed, Informatie voor/over vrouwen en overheidsbeleid.
De Francaise Susanne Grinberg-Aupourrain was juridisch adviseur van het International Alliance of Women for Suffrage and Equal Citizenship. In 1926 verscheen Historique du mouvement suffragiste depuis 1848 van haar hand. Grinberg-Aupourrain was de eerste vrouw die toegelaten werd tot de Confédération des travailleurs intellectuels et à l'Association nationale des avocates.