Wie bepaalt wat er wordt herinnerd en herdacht, en waarom? In deze publicatie laat de auteur zich inspireren door het historisch haast onzichtbare bestaan van homo’s en queers. Ze toont de kracht van vergeten en vraagt zich af óf en hoe het mogelijk is om zonder verleden te leven. Tegelijkertijd bekritiseert de auteur hoe een ‘wit geheugen’ - ook dat van haarzelf - bepaalde verhalen vanzelfsprekend acht, terwijl andere geschiedenissen worden uitgewist.