33e Jaargang.
Woensdag 15 Juli 1925.
No. 8.
Veertiendaagsch Blad voor de Vrouw.
Onder Redactie van: W. DRUCKËR.
4hocnenientspr!js per S maanden... I t.—
'V»or België, het overige Buitenland en
Ned.-Iod!<
„1.65
"tfwtiderlijke Nummert
„0.10
Bureau van Redactie en Administratie:
VAN BAERLESTRAAT 148,
AMSTERDAM.
Advertcntlên per regel
f 0.15
Groote letters naar plaatsruimte.
Boekaankondtgiog per regel (en 4/3 maal) „ 0.10
Aanvragen en betrekkingen
„ O.tS
INHOUD
Weder in het gareel.
Bernard Shaw's opinie omtrent de vrouw.
In- en Uitvallen.
Binnen de Grenzen.
Literatuur.
Weder in het gareel.
Groote wijzigingen hebben de verkiezingen niet gebracht.
De coalitie is met vijf verminderd; de linksche partijen
hebben een tweetal gewonnen. De drie overigen zijn wilde
rechtschen, die waar het geldt bepaald Anti-Revolutionaire
voorstellen : Zondagsheiliging, doodstraf, verbod van danslokalen, enz. enz., rechts met alle kracht en macht zullen
steunen. De linksche berekening gaat heel en al niet op,
de 24 S. D. A. P.-ers toch staan in menig opzicht dichter
bij de Katholieken dan bij de Liberalen; evenzoo vallen
de Vrijz. Democraten geheel buiten het kader der laatstgenoemden. Feitelijk staat de Vrijheidsbond alleen. S. D.
A. P. en Vrijz Democraten vormen op het oogenblikeen
waarschijnlijk aaneengesloten phalanx van 31 Kamerleden.
De twee overigen, die het linksche kader heeten te formeeren, zijn de heeren Lou de Visser en Braat. Tegenover
wie deze beiden staan feller, tegenover De Vrijheidsbond
oi' tegenover de Coalitie zal de tijd moeten leeren.
Dank zij de Evenr. Yert. met haar partijlijsten en
nummer I, — wel voor den niet-denkenden kiezer de
gemakkelijkste manier die denkbaar is, — zijn weder
lui in de Kamer, wier aantal stemmen nauw honderd
raakt, terwijl b.v. een Stahle — om maar iemand te
noemen — met een ruim drie duizend stemmen er buiten
staat. De Vrijheidsbond noemt dit verloren stemmen,
wij zijn het hiermede totaal oneens. Au fond hebben deze
stemmen naar buiten uit altijd nog meer gewicht dan die
uitgebracht op deze of gene persoon op een partijlijst,
die heel aardig te pas komen aan die of die waarmede
de kiezer volstrekt niet sympathiseert. Nu is het verschil
hier dit, dat de ineenzetters van de Evenr. Yert., waartoe
ook de Vrijheidsbond behoort, hangen aan de fictie, dat
elke kiezer behoort tot eenige partij, ternauwernood keuze
kent omtrent de personen, terwijl wij juist de laatsten
competent achten om te vertegenwoordigen. Het teloor
gaan van stemmen trouwens veel meer te wijten aan het
systeem dat alleen wil weten van groote partijen, dan
aan de zoogenaamde dwergpartijtjes. Bij de wijziging van
art. 100 der Kieswet toch is nu bepaald, dat om van de
overschietende zetels er een te bemachtigen, er moeten
zijn 75 pCt. van den kiesdeeler. Heel begrijpbaar de
toepassing van dit stelsel niet. Zoo kreeg b.v. de Vrijz.Democratische partij een zetel voor 2011 stemmen, de
Anti-Revolutionairen een dito voor 7619 stemmen, terwijl
de lijst-Braat met een overschot van 13.111 er naast stond
evenals Staalman-ter Hall met een overschot van 12249.
Wiskundig zal de berekening wel juist zijn, maar de wil
der kiezers komt daarbij toch wel in het gedrang. Verloren of beter te-niet-gedane stemmen dit zeker.
Verloren hebben de vrouwen : op de acht twee, Mevr.
Bronsveld-Vitringa en Mr. E. v. Dorp. De laatste had
zich niet meer beschikbaar gesteld en voor de eerste zal
haar heengaan een verheugenis zijn. Haar devies toch:
de getrouwde vrouw hoort thuis. Het baarde dan ook al
eenigszins verwondering, dat zij die vindt dat de vrouw
financieel afhankelijk moet wezen van haar echtgenoot,
zich weder candidate had laten stellen. Dit evenwel doet
niets af aan het feit, dat de vrouw in het Parlement een
danigen duw heeft ontvangen waarvan zij niet licht weder
op zal komen. De Standaard juicht dan ook, dat zijn
partij nooit er aan heeft gedacht de vrouw Eaar het Parlement te sturen, waar zij niet thuisbehoort en met Schadenfreude wijst het blad er op, dat de andere partijen er
evenzoo over denken, alleen maar als reclame in den
beginne er een paar vrouwen heen hebben geloodst. De
Vrijz. Democratische Bond won twee zetels, „maar de
eene vrouw kreeg geen gezellin'', zegt het blad schamper.
De Soc. Democraten winnen vier zetels, maar van een
derde vrouw niets te bemerken. Aldus het ook bij de
Katholieken. //Het gaat langs de dalende, niet langs de
stijgende lijn*. Volkomen juist. Een buitengewone agitatie
der vrouwen daargelaten, zullen buiten de Katholieke, de
vrouwelijke Tweede Kamerleden uitsterven. Haar plaats
steeds zoo op de lijsten dat alleen bij een overstelpende
zondvloed van stemmen, voor haar eenige kans bestaat.
Met den wensch en in de hoop spoedig voor een harer
den prijs te kunnen bemachtigen, die de Kamerzetel is,
zijn de vooraanstaande feministen toegetreden tot de par-
Woensdag 15 Juli 1925.
No. 8.
Veertiendaagsch Blad voor de Vrouw.
Onder Redactie van: W. DRUCKËR.
4hocnenientspr!js per S maanden... I t.—
'V»or België, het overige Buitenland en
Ned.-Iod!<
„1.65
"tfwtiderlijke Nummert
„0.10
Bureau van Redactie en Administratie:
VAN BAERLESTRAAT 148,
AMSTERDAM.
Advertcntlên per regel
f 0.15
Groote letters naar plaatsruimte.
Boekaankondtgiog per regel (en 4/3 maal) „ 0.10
Aanvragen en betrekkingen
„ O.tS
INHOUD
Weder in het gareel.
Bernard Shaw's opinie omtrent de vrouw.
In- en Uitvallen.
Binnen de Grenzen.
Literatuur.
Weder in het gareel.
Groote wijzigingen hebben de verkiezingen niet gebracht.
De coalitie is met vijf verminderd; de linksche partijen
hebben een tweetal gewonnen. De drie overigen zijn wilde
rechtschen, die waar het geldt bepaald Anti-Revolutionaire
voorstellen : Zondagsheiliging, doodstraf, verbod van danslokalen, enz. enz., rechts met alle kracht en macht zullen
steunen. De linksche berekening gaat heel en al niet op,
de 24 S. D. A. P.-ers toch staan in menig opzicht dichter
bij de Katholieken dan bij de Liberalen; evenzoo vallen
de Vrijz. Democraten geheel buiten het kader der laatstgenoemden. Feitelijk staat de Vrijheidsbond alleen. S. D.
A. P. en Vrijz Democraten vormen op het oogenblikeen
waarschijnlijk aaneengesloten phalanx van 31 Kamerleden.
De twee overigen, die het linksche kader heeten te formeeren, zijn de heeren Lou de Visser en Braat. Tegenover
wie deze beiden staan feller, tegenover De Vrijheidsbond
oi' tegenover de Coalitie zal de tijd moeten leeren.
Dank zij de Evenr. Yert. met haar partijlijsten en
nummer I, — wel voor den niet-denkenden kiezer de
gemakkelijkste manier die denkbaar is, — zijn weder
lui in de Kamer, wier aantal stemmen nauw honderd
raakt, terwijl b.v. een Stahle — om maar iemand te
noemen — met een ruim drie duizend stemmen er buiten
staat. De Vrijheidsbond noemt dit verloren stemmen,
wij zijn het hiermede totaal oneens. Au fond hebben deze
stemmen naar buiten uit altijd nog meer gewicht dan die
uitgebracht op deze of gene persoon op een partijlijst,
die heel aardig te pas komen aan die of die waarmede
de kiezer volstrekt niet sympathiseert. Nu is het verschil
hier dit, dat de ineenzetters van de Evenr. Yert., waartoe
ook de Vrijheidsbond behoort, hangen aan de fictie, dat
elke kiezer behoort tot eenige partij, ternauwernood keuze
kent omtrent de personen, terwijl wij juist de laatsten
competent achten om te vertegenwoordigen. Het teloor
gaan van stemmen trouwens veel meer te wijten aan het
systeem dat alleen wil weten van groote partijen, dan
aan de zoogenaamde dwergpartijtjes. Bij de wijziging van
art. 100 der Kieswet toch is nu bepaald, dat om van de
overschietende zetels er een te bemachtigen, er moeten
zijn 75 pCt. van den kiesdeeler. Heel begrijpbaar de
toepassing van dit stelsel niet. Zoo kreeg b.v. de Vrijz.Democratische partij een zetel voor 2011 stemmen, de
Anti-Revolutionairen een dito voor 7619 stemmen, terwijl
de lijst-Braat met een overschot van 13.111 er naast stond
evenals Staalman-ter Hall met een overschot van 12249.
Wiskundig zal de berekening wel juist zijn, maar de wil
der kiezers komt daarbij toch wel in het gedrang. Verloren of beter te-niet-gedane stemmen dit zeker.
Verloren hebben de vrouwen : op de acht twee, Mevr.
Bronsveld-Vitringa en Mr. E. v. Dorp. De laatste had
zich niet meer beschikbaar gesteld en voor de eerste zal
haar heengaan een verheugenis zijn. Haar devies toch:
de getrouwde vrouw hoort thuis. Het baarde dan ook al
eenigszins verwondering, dat zij die vindt dat de vrouw
financieel afhankelijk moet wezen van haar echtgenoot,
zich weder candidate had laten stellen. Dit evenwel doet
niets af aan het feit, dat de vrouw in het Parlement een
danigen duw heeft ontvangen waarvan zij niet licht weder
op zal komen. De Standaard juicht dan ook, dat zijn
partij nooit er aan heeft gedacht de vrouw Eaar het Parlement te sturen, waar zij niet thuisbehoort en met Schadenfreude wijst het blad er op, dat de andere partijen er
evenzoo over denken, alleen maar als reclame in den
beginne er een paar vrouwen heen hebben geloodst. De
Vrijz. Democratische Bond won twee zetels, „maar de
eene vrouw kreeg geen gezellin'', zegt het blad schamper.
De Soc. Democraten winnen vier zetels, maar van een
derde vrouw niets te bemerken. Aldus het ook bij de
Katholieken. //Het gaat langs de dalende, niet langs de
stijgende lijn*. Volkomen juist. Een buitengewone agitatie
der vrouwen daargelaten, zullen buiten de Katholieke, de
vrouwelijke Tweede Kamerleden uitsterven. Haar plaats
steeds zoo op de lijsten dat alleen bij een overstelpende
zondvloed van stemmen, voor haar eenige kans bestaat.
Met den wensch en in de hoop spoedig voor een harer
den prijs te kunnen bemachtigen, die de Kamerzetel is,
zijn de vooraanstaande feministen toegetreden tot de par-