3o 3*
mit P
n 9QXoims&ag \ &n J895.
Xl°. 5
WEEKBLAD VOOR DE VROUW.
Onder medewerking van D. DE CLEBCQ, Stiermarken; Mr. Louis FRANK, Brussel; SORANUS, VIR en GERARD G. LEXSEMXK, Amsterdam; en de Damos: Aio.
FICKERT en OTTILIE TURN AU "Weenen; WARNER SNOAD en Mrs. GRENFELI., Engeland; JOIIANNA, scbryfstcr van „het Recht der Vrouw": MARIE POPELIN, doctor in de
rechten, Brussel; STELLINO WERF—JENTINK, Leeuwarden; H. COHEN, W. DRUCKEB, TH. SCHOOK—HAVER, JOH. SCIIMIDT, Amsterdam.
I
I
I
III II III III III I
I
IIMIIIMMMMII
MMMMMI
III
II
•«! Ml (J
"
'
»••"
Abonnementsprijs per 3 maanden .
f 0.75
Voor België
0.82"
t Overige Buitenland en Ncd.-Indiü . „ 1.02»
Afzonderlijke Nummers
„ 0.03
Bureau van Redactie en Administratie:
Sarphatipark 61,
AMSTERDAM.
Advertentiën per regel
f 0.15
Groote letters naar plaatsruimte.
Boekaankondigingen per regel . . . . 0.10
en i :i maal.
Aanvragen om betrekkingen. . . . „ 0.25
MI
ii ir
II n ii
I
I
I
Ml IIIIII
IIIMMIM
MIMMMM
Illl
I
MIMI
III
MUI 11 II
>il
II
Verkrijgbaar aan alle Kiosken te Amsterdam
en bij P. SCHAPER, Warmoesstraat, Croningen.
INHOUD.
•€&•
4»
L'armature.
De vrouwen onder den Islam.
Kate Field.
Toynbee-werk en de vrouw.
Iets uit liet rapport der „Lady Commissioiiers".
Congresindrukken.
Binnen de Grenzen.
Van uit den vreemde.
Ingezonden.
Feuilleton.
I('attmafutt0Is Paul Hervieu Socialist V Wij weten het niet. Is
Paul Hervieu voorstander der vrije-liefde ? Wij weten het
niet. Wat wij wel weten is, dat hij alles, alles, goed zoowel als kwaad, toedicht aan één oorzaak: het kapitaal, slechts
ziet één spil, waarom draait al wat daar gaat en staat,
gedijt en sterft: het kapitaal,!slechts erkent één factor
voor 's menschen willen en werlge:.: het kapitaal; dat hij
maakt van het huwelijk een parodie en die hem aanhoort
doet walgen van een instelling, in haar kern zóó zielloos,
zóó harteloos, zóó levenloos.
Voor Paul Hervieu is liefde... gouddorst, vriendschap...
gouddorst, de betrekking tusschen ouders en kinderen...
gouddorst, deugd... gouddorst, trouw... gouddorst. Voor
hem bestaat daar op aarde maar één Macht, één God:
Mammon ; een willoos riet, dat buigt en wringt en slingert,
al naar het komt in contact met het goudgeel, glinsterend metaal is hem de mensch. Of gij hem spreekt
over arbeiders- of over vrouwenquaestie, immer en altijd
zal zijn antwoord zijn goud, goud, en nog eens goud. Glimlachen zal hij om uw kleinzieligheid, uw kortzichtigen blik
als gij hem gewaagt van meerdere rechten, grootere vrijheid des mans en hij zal u aantoonen met zoovele voorbeelden dat noch deze noch de vrouw heeft eenig recht,
eenige vrijheid, edoch dat beiden zich hebben te krommen,
te voegen naar den band die hen omknelt, omprangt,
staande houdt. Ridicuul zijn hem de physiologen en psychologen welke zich moede schrijven en oreeren over
bediscussieeren de meerdere intelligentie, de grootere hersenen, het meer deductief denken van den man en dezen
toeschrijven een door Moeder Natuur geschonken moreele
en physieke kracht, welke ligt boven het bereik der vrouw ;
hem zijn beide seksen één in hun strijd voor, hun worstelen tegen het kapitaal, de vraatzuchtige inslikker van alle
intelligentie, alle kracht, alle schoonheid, alle talent.
Toch is Paul Hervieu geen cynicus of caricaturist,
veeleer is hij philosoof, photograaf. Maar juist daarom
maakt zijn jongste werk, l'Armatwe, zoo diepen indruk, is
het een zoo ontzettende aanklacht tegen het hedendaagsche
huwelijk, die waardelooze duig, welke ter aarde ploft zoo
zij niet wordt opgehouden door het metalen beslag dat
haar dwingt tot overeind blijven. Geheel volgende het
oude systeem: de geldhouder is de trouwafdwinger, is de
differentie tusschen hem en de algemeene opinie slechts
deze dat hij doet uitkomen, de geldhouder niet immer is,
niet immer behoeft te zijn de man. Vijf echtverbintenissen
geeft hij ons; vijf deelen eener éénheid: het huwelijk, alle
gelijk in vorm, edoch eischende ieder voor zich een bijzondere analyse, resulteerende één andere eenheid ; l'armature,
het beslag, de metaalkorst, die omhoepelt zoowel ieder part
als het geheel.
Als waar vivisector ontleedt Paul Hervieu in regelmatige volgorde cadaver na cadaver, geen oogenblik echter
vergetende dat daar stroomde één levensadem door alle die
eenmaal bezielde, onder zijn snijmes zich bevindende lichamen.
Zijn eerste, voornaamste experiment is baron Saffre,
„Ie père de familie", de archi-millionair die als een ander
afgodsbeeld ieder ziet aan zijn voeten en elk bedroppelt
met zijn pufferige, opgeblazene, fanfaronneerende vriendelijkheid, zoo kernachtig gedoopt door de „boulevardiers"
als „famillionnarité". Behept met sultanachtige ideeën
wordt deze ademende goudmassa aangetrokken door al wat
daar is schoon, jong, maar bovenal beminnend een echtgenoot, want, zelf in het huwelijk niets anders ziende dan
een uiterlijke vertooning, een noodzakelijke doublure ter
wegstopping van onhebbelijke grofheid, is het hem onduldbaar dat er naast hem, rondom hem in deze zou staan
massiviteit. Zoo daar echt is in eenig ding, moet het zijn
hem ; zoo anderen hebben meer waardevolle zaken dan zijn
in zijn bezit, moeten dezen óf worden hem, öf worden vergruiseld! Geen vrouw dan ook die onder zijn oogen durft
liefhebben een ander en ten langen leste niet valt in zijn
armen: zijn schatten laten hem toe allen, allen te koopen.
Zijn vrouw, baronnes Saffre laat hem zijn volle vrijheid;
mits zij slechts kan rusten op haar divan in het zalig bewustzijn te wezen bezitster van millioenen en millioenen,
mit P
n 9QXoims&ag \ &n J895.
Xl°. 5
WEEKBLAD VOOR DE VROUW.
Onder medewerking van D. DE CLEBCQ, Stiermarken; Mr. Louis FRANK, Brussel; SORANUS, VIR en GERARD G. LEXSEMXK, Amsterdam; en de Damos: Aio.
FICKERT en OTTILIE TURN AU "Weenen; WARNER SNOAD en Mrs. GRENFELI., Engeland; JOIIANNA, scbryfstcr van „het Recht der Vrouw": MARIE POPELIN, doctor in de
rechten, Brussel; STELLINO WERF—JENTINK, Leeuwarden; H. COHEN, W. DRUCKEB, TH. SCHOOK—HAVER, JOH. SCIIMIDT, Amsterdam.
I
I
I
III II III III III I
I
IIMIIIMMMMII
MMMMMI
III
II
•«! Ml (J
"
'
»••"
Abonnementsprijs per 3 maanden .
f 0.75
Voor België
0.82"
t Overige Buitenland en Ncd.-Indiü . „ 1.02»
Afzonderlijke Nummers
„ 0.03
Bureau van Redactie en Administratie:
Sarphatipark 61,
AMSTERDAM.
Advertentiën per regel
f 0.15
Groote letters naar plaatsruimte.
Boekaankondigingen per regel . . . . 0.10
en i :i maal.
Aanvragen om betrekkingen. . . . „ 0.25
MI
ii ir
II n ii
I
I
I
Ml IIIIII
IIIMMIM
MIMMMM
Illl
I
MIMI
III
MUI 11 II
>il
II
Verkrijgbaar aan alle Kiosken te Amsterdam
en bij P. SCHAPER, Warmoesstraat, Croningen.
INHOUD.
•€&•
4»
L'armature.
De vrouwen onder den Islam.
Kate Field.
Toynbee-werk en de vrouw.
Iets uit liet rapport der „Lady Commissioiiers".
Congresindrukken.
Binnen de Grenzen.
Van uit den vreemde.
Ingezonden.
Feuilleton.
I('attmafutt0Is Paul Hervieu Socialist V Wij weten het niet. Is
Paul Hervieu voorstander der vrije-liefde ? Wij weten het
niet. Wat wij wel weten is, dat hij alles, alles, goed zoowel als kwaad, toedicht aan één oorzaak: het kapitaal, slechts
ziet één spil, waarom draait al wat daar gaat en staat,
gedijt en sterft: het kapitaal,!slechts erkent één factor
voor 's menschen willen en werlge:.: het kapitaal; dat hij
maakt van het huwelijk een parodie en die hem aanhoort
doet walgen van een instelling, in haar kern zóó zielloos,
zóó harteloos, zóó levenloos.
Voor Paul Hervieu is liefde... gouddorst, vriendschap...
gouddorst, de betrekking tusschen ouders en kinderen...
gouddorst, deugd... gouddorst, trouw... gouddorst. Voor
hem bestaat daar op aarde maar één Macht, één God:
Mammon ; een willoos riet, dat buigt en wringt en slingert,
al naar het komt in contact met het goudgeel, glinsterend metaal is hem de mensch. Of gij hem spreekt
over arbeiders- of over vrouwenquaestie, immer en altijd
zal zijn antwoord zijn goud, goud, en nog eens goud. Glimlachen zal hij om uw kleinzieligheid, uw kortzichtigen blik
als gij hem gewaagt van meerdere rechten, grootere vrijheid des mans en hij zal u aantoonen met zoovele voorbeelden dat noch deze noch de vrouw heeft eenig recht,
eenige vrijheid, edoch dat beiden zich hebben te krommen,
te voegen naar den band die hen omknelt, omprangt,
staande houdt. Ridicuul zijn hem de physiologen en psychologen welke zich moede schrijven en oreeren over
bediscussieeren de meerdere intelligentie, de grootere hersenen, het meer deductief denken van den man en dezen
toeschrijven een door Moeder Natuur geschonken moreele
en physieke kracht, welke ligt boven het bereik der vrouw ;
hem zijn beide seksen één in hun strijd voor, hun worstelen tegen het kapitaal, de vraatzuchtige inslikker van alle
intelligentie, alle kracht, alle schoonheid, alle talent.
Toch is Paul Hervieu geen cynicus of caricaturist,
veeleer is hij philosoof, photograaf. Maar juist daarom
maakt zijn jongste werk, l'Armatwe, zoo diepen indruk, is
het een zoo ontzettende aanklacht tegen het hedendaagsche
huwelijk, die waardelooze duig, welke ter aarde ploft zoo
zij niet wordt opgehouden door het metalen beslag dat
haar dwingt tot overeind blijven. Geheel volgende het
oude systeem: de geldhouder is de trouwafdwinger, is de
differentie tusschen hem en de algemeene opinie slechts
deze dat hij doet uitkomen, de geldhouder niet immer is,
niet immer behoeft te zijn de man. Vijf echtverbintenissen
geeft hij ons; vijf deelen eener éénheid: het huwelijk, alle
gelijk in vorm, edoch eischende ieder voor zich een bijzondere analyse, resulteerende één andere eenheid ; l'armature,
het beslag, de metaalkorst, die omhoepelt zoowel ieder part
als het geheel.
Als waar vivisector ontleedt Paul Hervieu in regelmatige volgorde cadaver na cadaver, geen oogenblik echter
vergetende dat daar stroomde één levensadem door alle die
eenmaal bezielde, onder zijn snijmes zich bevindende lichamen.
Zijn eerste, voornaamste experiment is baron Saffre,
„Ie père de familie", de archi-millionair die als een ander
afgodsbeeld ieder ziet aan zijn voeten en elk bedroppelt
met zijn pufferige, opgeblazene, fanfaronneerende vriendelijkheid, zoo kernachtig gedoopt door de „boulevardiers"
als „famillionnarité". Behept met sultanachtige ideeën
wordt deze ademende goudmassa aangetrokken door al wat
daar is schoon, jong, maar bovenal beminnend een echtgenoot, want, zelf in het huwelijk niets anders ziende dan
een uiterlijke vertooning, een noodzakelijke doublure ter
wegstopping van onhebbelijke grofheid, is het hem onduldbaar dat er naast hem, rondom hem in deze zou staan
massiviteit. Zoo daar echt is in eenig ding, moet het zijn
hem ; zoo anderen hebben meer waardevolle zaken dan zijn
in zijn bezit, moeten dezen óf worden hem, öf worden vergruiseld! Geen vrouw dan ook die onder zijn oogen durft
liefhebben een ander en ten langen leste niet valt in zijn
armen: zijn schatten laten hem toe allen, allen te koopen.
Zijn vrouw, baronnes Saffre laat hem zijn volle vrijheid;
mits zij slechts kan rusten op haar divan in het zalig bewustzijn te wezen bezitster van millioenen en millioenen,